ရံႈးေနေသာ လူသားမ်ား

(လမင္း) ေမာင္ .. ကြ်န္မတို႕ လမ္းခြဲၾကရင္ ေကာင္းမယ္ထင္တယ္။

(သီဟ) ၿပသနာၿဖစ္ရင္ ေၿဖရွင္းဖို႕ မၾကိဳးစားပဲ ဘာၿဖစ္လို႕ လမ္းခြဲစကားပဲ ထပ္ကာထပ္ကာဆိုေနတာလဲ လမင္း ကိုယ္တို႕ခ်စ္ခဲ႕ၾကတာ ကစားေနတာမွ မဟုတ္တာ။ သံေယာစဥ္ေတြက လမ္းေဘးသြားပစ္ထားရမ လား။

(လမင္း) ဒီမွာ ေမာင္.. ၿပသနာၿဖစ္ေအာင္ ဘယ္သူကလုပ္တာလဲ။ ဘယ္သူကစၿပီး ၿပသနာရွာေနတာလဲ။ ကြ်န္မက စခဲ႕တာလား။ ၿဖစ္သမွ် ၿပသနာအားလံုးက ေမာင့္မိသားစု ေမာင့္ အသိုင္းအ၀န္းကရွာေနတာ။
ဒါေပမယ္႕ ၿဖစ္လိုက္တဲ႕ အခါတိုင္း ေမာင့္ရဲ႕ ေပ်ာ႕ညံ့မႈေၾကာင့္ ကြ်န္မရဲ႕ မာနေတြကို ေမာင့္အသိုင္းအ၀ိုင္းက နင္းေခ်ခံေနရတာ။ ကြ်န္မရင္မွာ မခ်ိဘူး။ ၿပီးေတာ႕ ဒါဟာ ပထမအၾကိမ္လဲ မဟုတ္ေတာ႕ဘူး။
ကြ်န္မရဲ႕ သီအိုရီကိုသိတယ္မဟုတ္လား ေမာင္။ မွားမွန္းသိရင္ ကြ်န္မဘာမွ ေနာက္တြန္႕မေနဘူး။ ေနာက္ၿပန္လွည့္မွာပဲ။ ေမာင့္ အသိုင္းအ၀န္းက ေမာင့္ကို ဒီေလာက္ လႊမ္းမိုးေနမွေတာ႕ ကြ်န္မတို႕စမယ္႕ ဘ၀..အိမ္ေထာင္ေရးဆိုတာကေရာ သာယာႏိုင္ပါ့မလား။

(သီဟ) ဒါေပမယ္႕ လမင္းရယ္ ေမာင္တို႕ခ်စ္ခဲ႕ၾကတာ..

(လမင္း) ဒီမွာ ေမာင္ . ေမာင္သာတစ္ကယ္ခ်စ္တယ္ဆိုရင္ လမင္းရဲ႕ နာက်င္မႈေတြကို ဘာလို႕ ေမာင့္ရဲ႕ ေပ်ာ႕ညံ့မႈေတြနဲ႕ အစားၿပန္ေပးေနရတာလဲ။ ကြ်န္မက တစ္သက္လံုးဒီလို စိတ္ဆင္းရဲေနရမွာလား။ ခ်စ္တယ္ ေမာင္။ ေမာင့္ကို တစ္ကယ္ခ်စ္ခဲ႕တာ။ ဒါေပမယ္႕ ေမာင္ ..စဥ္းစားၾကည့္ ေမာင့္မ်က္ႏွာၿမင္ၿပီး ေမာင့္နဲ႕အတူ ေနရ ရံုနဲ႕ အခ်စ္ဆိုတာကို တင္းတိမ္ေနမယ္႕ မိန္းမ မ်ဳိးထဲမွာ လမင္းမပါဘူး။ ေမာင့္ကိုေရာ ေမာင့္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ ဆံုးၿဖတ္ႏိုင္မယ္႕ စိတ္ကိုယ္ေရာ တစ္ခါတည္းရရင္ရ မရရင္ေတာ႕ လမင္းဆိုတဲ႕ မိန္းမ က ေဆာရီးပဲ။

(သီဟ) လမင္း ဒီတစ္ခါတည္း ဒီတစ္ခါတည္းပါကြာ..ဒီတစ္ခါတည္း

(လမင္း) ေဆာရီးပဲ ေမာင္ . ေမာင့္ အသိုင္းအ၀န္းကို ၿပန္ေၿပာလိုက္ လမင္းဆိုတဲ႕ မိန္းမက ေမာင့္ကိုမရလဲ ေသမသြားဘူး ဘ၀လဲ မပ်က္သြားဘူးလို႕.. အခ်စ္ကို ကိုးကြယ္ေပမယ္႕ အခ်စ္ေၾကာင့္ေတာ႕ မိုက္မဲတဲ႕ ထဲမွာ မပါဘူး။ ေမာင္ လဲ စဥ္းစား။ ေမာင့္ အသိုင္းအ၀န္းကို ေက်ာ္ႏိုင္တယ္ဆိုရင္ လမင္းဆီကုိ အခ်ိန္မေရြး ေၿပးလာ ခဲ႕လို႕ရတယ္။ ေဟာဒီ ထက္ၿမက္ေနတယ္ မာနတက္ေနတဲ႕ ဆိုတဲ႕ လမင္းဆိုတဲ႕ မိန္းမရဲ႕ အရည္အခ်င္းေတြ ထက္ၿမက္မႈေတြက ေမာင့္ကိုပဲ support လုပ္မယ္႕ အရည္အခ်င္းေတြ ၿဖစ္ေစရမယ္။ ဘယ္ေတာ႕မွ ေမာင့္ ေရွ႕ကေနၿပီး ေမာင့္ကို ဦးေဆာင္မယ္႕ မိန္းမ မၿဖစ္ေစရဘူး။ အဲဒါ ေမာင့္ကိုခ်စ္လို႕။ ခ်စ္လြန္းလို႕ ေမာင့္ဆီမွာ အကုန္ အရံႈးေပးလိုက္တာ။ ဒါေပမယ္႕ ေမာင့္ အသိုင္းအ၀န္းေတာ႕ မပါဘူး ။ ရွင္းတယ္ေနာ္။

*****************************************************************

(လမင္း) ဟင့္ ဟင့္.. ေမာင္က ငါ့ကုိ တစ္ကယ္မခ်စ္ဘူး ေဟမာန္ရယ္။


(ေဟမာန္) ဟင္း.. နင္တို႕ႏွစ္ေယာက္လည္း ခက္ပါတယ္ဟယ္။ ခု သူ႕ဘက္က ဘာေၿပာၿပန္လို႕လဲ။

(လမင္း) ငါ့ကို ထမင္းစားဖိတ္လို႕ ငါသြားတယ္ဟာ။ ဟိုေရာက္ေတာ႕ သူ႕အစ္မေတြေရာ သူ႕အေမေရာက ေမာင္ကသာ ငါမွ ငါၿဖစ္ေနလို႕ သူတို႕က ေလွ်ာ႕ေပးလိုက္တာတဲ႕။ အမွန္ေတာ႕ သူတို႕က ငါ့လိုမိန္းမမ်ဳိး သေဘာမတူႏိုင္ဘူးတဲ႕။ သူတို႕က မိန္းမဆိုတာ အိမ္တြင္းမႈလုပ္ၿပီး အိမ္ေထာင္ထိန္းသိမ္းႏိုင္ရင္ေတာ္ၿပီတဲ႕။ ငါနဲ႕ဆို ေမာင္က အၿမဲ ေနာက္ကပဲလိုက္ေနရမွာတဲ႕။ ဒါေပမယ္႕ ေနာက္ဆံုးေမာင္က ငါ့ကိုမွမရရင္ ေသႏိုင္ တယ္လို႕ ေၿပာလို႕ သူတို႕ဘက္ကေလွ်ာ႕ေပးလိုက္တာတဲ႕။ အဲဒါ ငါ့ကို သိပ္ၿပီး မာနေတြတက္မေနနဲ႕တဲ႕။ သူတို႕ဘက္က အၾကိမ္ၾကိမ္ ဒီလို မထိတထိေၿပာၿပီး ငါ့မာနေတြကို နင္းေခ်ေနတာငါသိတယ္ဟာ။ ဒါေပမယ္႕ ငါေလွ်ာ႕ေပးခဲ႕ပါတယ္ ။ဒီတစ္ခါေတာ႕ ဟာ သက္သက္မဲ႕ ဒါငါကို ခ်ဳိးလိုက္တာနဲ႕တူတယ္။ ဒါေပမယ္႕ ဒီလိုေၿပာေနတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ေမာင္က ငုတ္တုတ္။ ဘာမွ ၿပန္မေၿပာဘူး ။ သူ႕ထမင္းပဲ သူငုံ႕စားေနတယ္။ နင္စဥ္းစားၾကည့္ ငါဘယ္လိုေနမလဲဆိုတာ။

(ေဟမာန္) ဒါေပမယ္႕ဟယ္ နင္ပဲစဥ္းစားၾကည့္ နင္နဲ႕ သီဟ ခ်စ္ခဲ႕ၾကတဲ႕ ႏွစ္က နဲတာမွ မဟုတ္တာ။ ခုလဲ နင္တို႕ယူဖို႕စီစဥ္ေနၿပီမဟုတ္လား။ ဒီလိုအခ်ိန္ၾကီးၾကမွ နင့္ဘက္က လံုး၀ ၿဖတ္ပစ္လိုက္တာေတာ႕ မေကာင္းဘူးထင္တယ္ဟ။ ၿပီးေတာ႕ နင္လဲ ခံစားေနရတာပဲေလ။ ခဏေလးပဲ က်န္ေတာ႕တာပဲ။ သည္းညည္းခံလိုက္ပါဟာ။ ယူၿပီးကိုယ္႕ လူၿဖစ္ၿပီးဆိုမွ နင့္အလွည့္ေပါ့ဟ။

(လမင္း) ငါကေတာ႕ အဲလိုမေတြးဘူး ေဟမာန္။ အဲဒါ မိုက္ရူးရဲဆန္တယ္လို႕ ထင္တာပဲ။ ငါ့ဘက္က ငါ့ဘ၀ တစ္ခုလံုးရင္းလို္က္ရမွာေလ။ ခုခ်ိန္မွာေတာင္ သီဟ ကဒီလို ေတြေ၀ေနရင္ ယူၿပီးရင္ေရာ ငါတို႔ အိမ္ေထာင္ေရး ကုိ ငါတို႕စိတ္နဲ႕ တည္ေဆာက္ႏိုင္မယ္လို႕ နင္ အာမခံႏိုင္သလား ေဟမာန္ရယ္..

(ေဟမာန္) ဒါကေတာ႕..ဒါကေတာ႕ဟာ.. ေအးေလ နင္အဲလိုစဥ္းစားႏိုင္တယ္ဆို ခုနင္ဘာလို႕ ငိုေနမလဲ ဘာလို႕ ခံစားေနမလဲ။ နင္ဆံုးၿဖတ္ၿပီးၿပီမဟုတ္လား လမင္းရယ္..မငိုနဲ႕ေတာ႕ေနာ္ သူငယ္ခ်င္း..တိတ္ပါဟယ္ ေနာ္..

(လမင္း) ငါ့ႏွလံုးသားက ခ်စ္ခဲ႕တဲ႕ အခ်စ္ေတြတြက္ေတာ႕ ငါငိုပါရေစ ငိုပါရေစ ေဟမာန္..ငါ ငိုပါရေစဟာ.

(ေဟမာန္) ဟင္း………………………………………

သက္ၿပင္းခပ္ေလးေလးသာ ခ်ပစ္လိုက္ေတာ႕သည္။ တစ္ကယ္ေတာ႕ သူ႕သူငယ္ခ်င္း လမင္းသည္ သီဟ ကို ဘယ္ေလာက္ထိ ခ်စ္သလဲဆိုတာ သူသာလွ်င္ အသိဆံုးေလ။ သီဟနဲ႕ ပတ္သတ္တဲ႕ ခံစားခ်က္ အားလံုး လမင္း က သူ႕ကိုသာလွ်င္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ရင္ဖြင့္ခဲ႕တာကိုး။
တစ္ခါတစ္ေလေတာ႕ လဲ သီဟ ကို သတ္ပစ္ခ်င္မိသည္။ အဲေကာင္ကေလ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေပ်ာ႕ညံ့ တယ္။ ကဲ ..သူငယ္ခ်င္းေလေရ ငါ့ပုခံုးကို မွီၿပီးေတာ႕သာ နင့္ရဲ႕ ၅ ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ အခ်စ္အတြက္ ၀ေအာင္သာ ငိုေပေတာ႕ေဟ။ ခုေတာ႕ သူမ၏ ပုခံုးမွာ ခ်စ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းေလးရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြ ရႊဲရႊဲ စိုေနေလၿပီ။

ဒါပါပဲေလ မာနရွိတဲ႕ ဆိုတဲ႕ မိန္းမေတြရဲ႕ မာနတံတိုင္းေတြေနာက္မွာ မ်က္ရည္ေခ်ာင္းေတြ စီဆင္းေနၾကတာ အဲဒီမာနရွိတယ္ ဆိုတဲ႕ မိန္းမ ေတြပဲ သိႏိုင္တာ။ ဘာလို႕လဲ ဆိုေတာ႕ သူတို႕က လူေတြေရွ႕မွာေတာ႕ ဘယ္ေတာ႕ မွ မရံႈးၾကဘူး။ ဒါေပမယ္႕ မာနတံတိုင္းရဲ႕ ေနာက္မွာေတာ႕ သူတို႕ေတြ အၿမဲရံႈးၾကရသည္ပဲ။
ခုပဲၾကည့္ေလ ေမာင့္ရဲ႕ မဂၤလာေဆာင္ ဖိတ္စာက ကြ်န္မရဲ႕ ရံုးခန္းစားပြဲေပၚမွာ အခန္႕သား ေနရာယူေနၿပီ။ ဒါလား ကြ်န္မကို တစ္ကယ္ခ်စ္တဲ႕ ေမာင္။ ဒါလား ကြ်န္မ ခ်စ္ခဲ႕ရတဲ႕ ေမာင္။ ေယာက္က်ားဆိုတဲ႕ အမ်ဳိးေတြက ဒီလိုပါပဲေလ။ မိန္းမေတြကို ခ်စ္ဖို႕ထက္ သူတို႕ရဲ႕ ဆႏၵေတြအတြက္ အသံုးခ်ဖို႕က ပိုၿပီးလို အပ္ ၾကတာကိုး။ ဟြန္း ေမာင္လဲ ဒီလို လူစားပါပဲေလ။ ဟင္း.. ကြ်န္မကို ရွင္တုိ႕ သိပ္ၿပီး ေလွ်ာ႕တြက္ၾကတာကိုး ရွင့္။ ဟင္း..ဟင္း…ဟားဟား.. ေစာင့္ေနၾကေပါ့။ အဲဒီ ေမာင့္ရဲ႕ မဂၤလာပြဲကို အလွဆံုးၿပင္ၿပီး အၿပံဳးေတြ ရႊန္းရႊန္းစာစာနဲ႕ လာခဲ႕မယ္ ေမာင္ေရ။ ေစာင့္ေနၾက။ လမင္းဆိုတဲ႕ မိန္းမကို ဒီလိုမ်ဳိး စိန္လာေခၚလို႕ကေတာ႕ ေလ လမင္းတို႕က ေရဆံုး ေၿမဆံုးလိုက္တယ္..မွတ္ထားၾက..

အဲဒီမိန္းမသည္ ဒီေန႕ အရမ္းကိုလွေနသည္။ သူ႕မ်က္၀န္းကို ေဘးက သတို႕သမီးဆီ ပို႔လို႔မရ။ အဲဒီမိန္းမကို သာ မေနႏိုင္လြန္းစြာ အၾကည့္ေတြ ပို႕လႊတ္ေနမိသည္။ တစ္ခါတစ္ခါ ေဘးကသတုိ႕သမီးက လက္တုိ႕ၿပီး သတိေပးရသည္ အထိ။ ၿပီးေတာ႕ အဲဒီမိန္းမ၏ ထက္ၿမက္လြန္းလွေသာ ခပ္ေထ႕ေထ႔ အၿပံဳးကလဲ သူ႕ ရင္ကို ဓါးထက္ထက္နဲ႕ ခြဲေနသည့္အလား။ အဲဒီမိန္းမ အဲဒီလိုၿပံဳးလ္ိုက္ၿပီ ဆိုသည္ႏွင့္ သူတစ္ခါ ဒုကၡေရာက္ၿပီး ဆိုတာ ေသခ်ာၿပီးသား။ ဒါေပမယ္႕ သူအဲဒီအၿပံဳးေတြကို ခ်စ္သည္။ သူမကို သူၿမတ္ႏိုးသည္။ အဲဒီအၿပံဳးေတြကို ပဲ သူစြဲလန္းေနမိသည္။ လွလိုက္တာ လမင္းရယ္။ ဘာလို႕ လာခဲ႕ရတာလဲ။ တစ္ကယ္ဆို မမတို႕စိန္ေခၚေနေပ မယ္႕ လမင္း ေရွာင္ေနလိုက္ရင္ ရတာပဲ။ ဘာလို႕မ်ား ..ထိပ္တိုက္ေတြ႕ေနရတာလဲကြာ။ လမင္း ေရာ မပင္ပန္း ဘူးလား။ လမင္းေရာ မခံစားရဘူးလား။ ခုလို သတို႕သမီးရဲ႕ လက္ကိုတြဲၿပီး ထိုင္ေနတဲ႕ သတို႕သား မင္းခ်စ္သူ ကိုယ္႕ကိုယ္ေရာ မသနားဘူးလား။ မင္းဆံုးရံႈးလို္က္ရလို႕ေရာ မင္းနဲနဲေလးမွ မခံစားရဘူးလားကြာ။

(မို႕မို႕) ဒီမွာ ကိုသီဟ ကြ်န္မက ရွင့္ရဲ႕ သတို႕သမီးပါ။ လူပံုအလယ္မွာ ကြ်န္မကို အရွက္ခြဲေနတာလား။ နဲနဲ ပါးပါးေလး လဲ သတိေလးထားပါအုန္း။ ခုရွင္လုပ္ေနတာ လူေတြ ေတာ္ေတာ္ ရိပ္မိေနၿပီ။ ခုလဲ ေရခဲမုန္႕ခြံတာ ရွင့္စိတ္က ဘယ္ေရာက္ေနလို႕လဲ။ ခုကြ်န္မ အကုန္ေပကုန္ၿပီ။ ေက်းဇူးၿပဳၿပီး ကြ်န္မနဲ႕ ကြ်န္မဘက္က မိသားစု အသိုင္းအ၀န္းကို အားနာတယ္ဆိုရင္ ရွင့္စိတ္ေတြ အကုန္လံုး ဒီမဂၤလာပြဲေပၚမွာပဲ ထားလိုက္ပါ ကုိသီဟ။ အဲလိုမွ မဟုတ္ရင္ ကြ်န္မအဲဒီ မိန္းမကို သြားေမာင္းထုတ္ခိုင္းရလိမ္႕မယ္..

ေဘးမွ သတို႕သမီးသည္ သူ႕အားတိုးတိုး တုိးတိုးႏွင့္ သတိေပးေနေလၿပီ။ မၿဖစ္ လမင္းေတာ႕ အရွက္ကြဲ လို႕ မၿဖစ္..သူအၾကည့္ေတြကို လြဲလိုက္သည္။ သူ႕ စိတ္ေတြကို သူၿပန္ေခၚလိုက္သည္။ လမင္းရယ္ မင္းၿပန္ပါေတာ႕ ၿပန္ပါေတာ႕ကြာ..ေမာင့္ကို သနားရင္ ၿပန္ပါေတာ႕။ သူစိတ္ထဲကေန တိုးတိုးေလး ၾကိတ္ ဆုေတာင္းေနမိသည္။ လမင္းၿပန္ပါေစလို႕။

ဟင္းဟင္း ကြ်န္မသိတာေပါ့.. ကိုသီဟ ရယ္ ရွင္ခုေတာ႕ ေနာင္တရေနၿပီ မဟုတ္လား။ သတို႕သမီးကေတာင္ အနားကပ္ၿပီး တိုးတိုးေၿပာေနရၿပီ။ ဟားဟား.. ကြ်န္မအဲဒီလို ေအာ္ၿပီးေတာ႕သာ ရယ္ပလိုက္ခ်င္တာ။ ဟင္း.. ေဟာ ဟိုမွာ ကြ်န္မဆီကုိ ရွင့္ရဲ႕ အစ္မၾကီး လာေနၿပီ။ ကြ်န္မထင္တာမမွားဘူးဆိုရင္ သူတို႕ေရြးခ်ယ္ထားတဲ႕ သတို႕သမီးရဲ႕ စိတ္ခ်မ္းသာမႈအတြက္ ကြ်န္မကို လာၿပီးႏွင္တာေနမွာ။ ဟင္းဟင္း ဒီလို ဘယ္လုပ္လို႕ရမလဲ.

(လမင္း) ေအာ္..မမစိန္ပါလား။ မဂၤလာပြဲက အရမ္းကိုစည္ကားတာပဲ။ ကြ်န္မက မဂၤလာပြဲၿပီးေအာင္ကို ေစာင့္ၿ႔ပီး ၾကည့္ခ်င္တာ။ ကိုယ္႕ရဲ႕ အရင္းႏွီးဆံုး မိတ္ေဆြဆိုေတာ႕ေလ။ ဒါေပမယ္႕ မမစိန္တို႕က ဖိတ္စာ ပို႔ၿပီး တစ္ကူးတစ္က ဖိတ္လို႕သာ လမင္းက လာရတာ။ အားတာမဟုတ္ဘူး။ ဒီေတာ႕ ၿပီးေအာင္ မေစာင့္ေတာ႕ဘူး လို႕ ကိုသီဟ ကိုေၿပာလိုက္ေနာ္.ဟင္းဟင္း.. ေအာ္ ၿပီးေတာ႕ ကြ်န္မ အရမ္းစိတ္၀င္စားတယ္ မမစိန္။ ခုေတာင္ သတို႕သမီးက တိုးတိုးနဲ႕ဆိုေတာ႕ ေနာက္မ်ားဘယ္ေတာ႕ က်ယ္က်ယ္လာမလဲ ဆိုတာ ကြ်န္မေစာင့္ၾကည့္ေန မယ္။ ကြ်န္မေတာ႕ သတို႕သမီးကို သနားတယ္.. ကြ်တ္ကြ်တ္..ကဲ ကြ်န္မကို ၿပန္ခြင့္ ၿပဳပါအုန္းေနာ္. ခုလို ဖိတ္ၾကားတဲ႕ အတြက္လဲ ေက်းဇူး အမ်ားၾကီး တင္ပါတယ္လို႕..


(မမစိန္) ဟင္းဟင္း ေစာင့္ၾကည့္ပါ ကြယ္။ ေစာင့္ၾကည့္ပါ။ ၿပီးေတာ႕မွ လြတ္သြားငါး ၾကီးလွၾကီးလားလို႕ဆိုၿပီး ေနာင္တသာ မရေနေစနဲ႕ကြယ္။

(လမင္း)မမစိန္ တို႕က အၿမင္ေတြ တယ္ေစာင္းတာကိုး။ ခုလာတဲ႕ ပံုက ေနာင္တေတြ ေသာကေတြနဲ႕ လာတဲ႕ လမင္းလား။ တစ္ကယ္ကို စိတ္ရင္းနဲ႕ လာတဲ႕ လမင္းလား ၿမင္ေအာင္မၾကည့္တတ္ဘူးထင္တယ္။ ဟင္းဟင္း
လြတ္သြားတဲ႕ ငါး ၾကီးတယ္လို႕ ထင္တာ မမစိန္တို႕ရဲ႕ ခ်စ္လွစြာေသာ ေမာင္ေလးပါ။ ခုေတာင္ အဲဒီအတြက္ ၿပန္ဖို႕ လာေတာင္းပန္တာမဟုတ္လား.. ကြ်န္မက သေဘာထားၾကီးပါတယ္။ သူမ်ားေတြ ေပ်ာ္ေနတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ဘယ္ေတာ႕မွ စိတ္ညစ္ေအာင္မလုပ္ဘူး။ တက္တာ…ဟင္းဟင္း ။

(မမစိန္) မင္း….မင္း

မခို႕တရို႕ အမူအရာနဲ႕ သူ႕ကို ေက်ာခိုင္းလို႕ တက္တာလွမ္းၿပသြားသည့္ အဲဒီမိန္းကေလးကို သူေတာ္ေတာ္ သည္းညည္းခံလိုက္ရသည္။ ေတာက္ မဂၤလာပြဲမွာ မို႕လို႕ေပါ့ေလ ။ ဟြန္း အၿပင္မွာ ဆိုရင္ေတာ႕ ေလ ဒင္းေတာ႕လား…ေတာက္..စိတ္ထဲကေန ခံၿပင္းစြာ ေတာက္တစ္ခ်က္ေခါက္လိုက္မိသည္။

ကဲ ဇာတ္လမ္းေလးရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲကို ဆက္ေၿပာၾကစို႕လား။

အဲဒီမဂၤလာပြဲၿပီးလို႕ အိမ္ၿပန္ေရာက္သည့္ အခ်ိန္မွာ သတို႕သမီးႏွင့္ သတို႕သားတို႕ အၾကီးအက်ယ္ စကားမ်ားၾကသည္။ ဒီလိုအၿဖစ္မ်ဳိးကို ဘယ္အမ်ဳိးသမီးက သည္သည္းခံႏိုင္မတုန္း။ ဒါေပမယ္႕ သီဟ သည္ သူ၏ မိဘအသိုင္းအ၀န္းမ်ားအား မလြန္ဆန္ရဲ။ထို႕ေၾကာင့္ သူသည္ သတို႕သမီးအား မခ်စ္ေသာ္လည္း ေအာင့္ခါနမ္းဆိုသလို ေတာင္းပန္၏။ သို႕ေသာ္ သူ႕ထံတြင္ အခ်စ္လဲမရွိ အၾကင္နာလဲမရွိ. တာ၀န္လဲမရွိ။ ကိုယ္႕ဘာသာကိုယ္ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္မရွိ။ ၿပီးေတာ႕ သူသည္ လမင္းဆိုေသာ မိန္းမကိုသာ တမ္းတေနသည္။ သူ၏ စိတ္တို႕သည္ မၿပတ္သားႏိုင္။ ဒီဟာ အိမ္ေထာင္ၿဖစ္ၿပီမို႕ သူ၏ အၾကင္နာ ေမတၱာတို႕အား သူ၏ မိန္းမေပၚတြင္လဲ သူလွည့္မထားႏိုင္ေပ။
အဘယ္႕ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူသည္ ကိုယ္႕စိတ္ကိုယ္ ကိုယ္မႏိုင္ေသာ ကိုယ္႕စိတ္ကို ကိုယ္မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေသာ ေယာက္က်ားတစ္ေယာက္ ၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ၿဖစ္သည္။ၿပီးေတာ႕ သူ၏ အတၱကိုသာ သူကိုးကြယ္သည္။

ကဲ ဒါဆို သတို႕သမီးကေရာ.. ယူထားတဲ႕ ေယာက္က်ားက အၿခားမိန္းကေလးတစ္ေယာက္အေပၚတြင္ ခ်စ္ေန စဲ။ ဒါေပမယ္႕ သူကေရာ။ ဒီေယာက္က်ားၿပန္ကြာလို႕မၿဖစ္။ အဘယ္႕ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ သူသည္ ၿမန္မာမိန္းက ေလးတစ္ေယာက္ၿဖစ္ေနသည္။ ဗုိင္းေကာင္းေက်ာက္ဖိ အိမ္တြင္းမႈလုပ္ သိမ္းထုပ္ေသခ်ာယံုသာ တတ္ႏိုင္ သည္။ ဒီေတာ႕ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ သူသည္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အခ်ဳိ႕ၿဖစ္သာ ဤေယာက္က်ားအား ဆက္လက္ ေပါင္း သင္းရေပေတာ႕မည္။ ဘာပဲေၿပာေၿပာ သူမသည္ မဂၤလာေဆာင္တြင္ သတို႕သား ေငးၾကည့္ေနေသာ မိန္းကေလး ကိုေတာ႕ အားက်သည္။ အဲဒီမိန္းကေလး ကံေကာင္းသည္။ ဒီေတာ႕ သူမအေနၿဖင့္ သည္းခံႏိုင္သမွ် ဤအိမ္ေထာင္ေရးအား ဆက္ထိန္းမွ ၿဖစ္မည္။ ဤကား သူမအတြက္ၿဖစ္သည္။ သူမသည္လည္း သူ၏ အတၱကိုသာ ကိုးကြယ္၏။

ထို႕ေၾကာင့္သူတို႕၏ အိမ္ေထာင္ေရးသည္ မသာယာႏိုင္ေတာ႕ေပ။

ဒါဆိုလွ်င္ သတို႕သား၏ မိသားစု အသုိင္းအ၀န္းမွ သူမ်ားကေရာ။ သူတို႕စီစဥ္ေပးလိုက္သည့္ အိမ္ေထာင္ေရး သည္ သူတို႕၏ ခ်စ္လွစြာေသာသူ၏ ဘ၀ကို္ ေအးခ်မ္းမႈမေပးႏိုင္။ အိမ္ေထာင္ေရး ေသာကေတြ သူတို႕စီစဥ္ေပးလိုက္ခ်င္းၿဖစ္သည္။ သူတို႕ေမွ်ာ္လင့္ေသာ ေတာင့္တခဲ႕ေသာ ေအးခ်မ္းမႈမ်ိဳးမရ။ အဲဒါ သူတို႕ မုန္းေသာ ဟိုမိန္းကေလးေၾကာင့္ၿဖစ္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ မ်က္စိေရွ႕ၿမင္္ေနရေသာ ခ်စ္လွေသာသူ၏ အိမ္ေထာင္ေရးၿပသနာ မ်ားေၾကာင့္ သူတို႕လဲ စိတ္ဆင္းရဲသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ သူတို႕သည္လည္း သူတို႕၏ အတၱမ်ားကိုသာ ကိုင္စြဲထားေသာ သူမ်ားၿဖစ္သည္။

သို႕ဆိုလွ်င္ လမင္းကေရာ။ လမင္းသည္လည္း မာနေၾကာင့္သာ သီဟ ကိုစြန္႕လြတ္လိုက္ခ်င္းၿဖစ္သည္။ တစ္ကယ္ေတာ႕ သီဟ သည္သူ႕ရင္ထဲ အခ်စ္နတ္ဘုရားတစ္ပါး။ ဒီေတာ႕ သူမဆံုးၿဖတ္ၿပီးသား သီဟမွ လြဲ၍ မည္သည့္ ေယာက္က်ားမွ် မယူေတာ႕။ ထို႕ေၾကာင့္ သူမသည္ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္ တစ္ကုိယ္တည္း အထီးက်န္၏။ တစ္ကုိယ္တည္း ငိုေၾကြး၏။တစ္ကုိယ္တည္း ရံႈး၏။ တစ္ကိုယ္တည္း ႏုိင္၏။ ထို႕ေၾကာင့္ သူမသည္လည္း သူမ၏ အတၱကိုသာ ပိုင္ပိုင္စြဲကိုင္လွ်က္ ေနၿမဲ။

အားလံုးကို ၿခံဳ၍စဥ္းစားလွ်င္ မည္သူ မည္သူမွ် မႏိုင္ၾက။ သူတို႕၏ အသီးသီး အတၱမ်ားသည္သာ သူတို႕ကို ႏိုင္သြားၾကသည္။ သူတို႕သည္ ရံႈးေနေသာ လူသားမ်ားၿဖစ္သည္။ အတၱ၏ သားေကာင္မ်ားသာ ၿဖစ္သည္။ တစ္ကယ္ေတာ႕ လူကို လူလို႕ပဲၿမင္ခဲ႕လွ်င္ သူတို႕တြင္ ထုိကဲ႕သုိ႕ ရင္နာစရာမ်ားမရွိ။ ခုေတာ႕ သူတို႕သည္ လူတစ္ေယာက္ကို ၾကည့္လွွ်င္ သူတို႕၏ ကိုယ္ပိုင္ အတၱမ်ားပါ ထည့္ထည့္ၿပီး ၾကည့္ခဲ႕ၾကသၿဖင့္..
ခုေတာ႕ၿဖင့္… သူတို႕ ရံႈးသြားၾကေလၿပီ။

Posted by ေဆြေလးမြန္