ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ ဗုဒၶဘာသာသာ ေရာက္မလာခဲ့ရင္။

မိတ္ေဆြတုိ႔ ၾကားဖူးၿပီးသား ျဖစ္ၾကမွာပါ။

တစ္ခါက အလြန္႔အလြန္ နာမည္ႀကီးတဲ့ က်မ္းျပဳ ဆရာေတာ္ တစ္ပါးက တရားေဟာရင္း
စကားတစ္ခြန္း ထည့္ေျပာ သြားပါတယ္။
“ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ ဗုဒၶဘာသာသာ ေရာက္မလာခဲ့ရင္ အာဖရိကႏုိင္ငံေတြနဲ႔ သူမသာ ကုိယ္မသာျဖစ္မွာပဲ” ဆုိတဲ့ စကားေလ။

ဒါကုိေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ေသခ်ာေပါက္ၾကားဖူးတယ္။
ရဲေလးနဲ႔ ၾကက္ဖတုိ႔ဆုိထားတဲ့သီခ်င္းကုိ တရားလုပ္ဆုိထားတာ။
စၾကားစတုန္းကတည္းက ကၽြန္ေတာ္ ဒီပုိစ့္ကုိ ေရးမလုိ႔ပါ။ ဒါေပမယ့္
ဒီတစ္ပုဒ္တည္းနဲ႔ ၿပီးမယ္လုိ႔ ထင္ခဲ့လုိ႔ပါ။ သိပ္မၾကာပါဘူး။
ဂႏၴ၀င္ရည္းစာစာ ဆုိၿပီး ထြက္လာျပန္ပါေရာ။ ဆုိတဲ့သူကလည္း မေၾကာက္။
နားေထာင္တဲ့သူကလည္း မေၾကာက္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဘုရားရွင္က သိကၡာပုဒ္ေတြကုိ
ပညတ္ခဲ့ရာမွာ ေလာကအျပစ္နဲ႔ မလြတ္တဲ့ အျပစ္ေတြကုိလည္း သိကၡာပုဒ္အေနနဲ႔
သတ္မွတ္ခဲ့ ပါတယ္။ ဒါေတြဟာ ဒီလုိလုပ္တာဟာ ေလာကအျပစ္ပါ။ ဘာသာျခားေတြ
ဟားတုိက္စရာ။ ေလွာင္ေျပာင္စရာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာေတြ ကုိယ့္ဘာသာတရားကုိ
ကပ်က္ကေခ်ာ္လုပ္ရဲတယ္။ ဒီဘာသာဟာ နဂုိရ္ကတည္းက ဘာမွအဓိပၸါယ္မရွိ
ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ ဘာသာျဖစ္မွာပါပဲလုိ႔ ထင္ျမင္သြားစရာျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီသီခ်င္းေတြက တရား၀င္ျဖန္႔တာ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ ယူဆမိပါတယ္။
ဒါေပမယ္ တရား၀င္ထြက္လာတဲ့ ေခြက ေမတၱာပုိ႔ ကုိဒီေဂ်ပြတ္တာပါ။
ရင္နာစရာေကာင္းပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာကသာ ဗုဒၶဘာသာကုိ ျပန္ဖ်က္ဆီး လုိက္ၾကပါၿပီ။
မာတာပိတု အာစရိယ
ဉာတိမိတၱသမူဟာ အေ၀ရာေဟာႏၲဳ အဗ်ာပဇၨာေဟာႏၲဳ အနီဃာေဟာႏၲဳ စတာတြကုိ
ဒီေဂ်ပြတ္ပစ္တာပါ။ အမိသည္လည္းေကာင္း၊ အဖသည္လည္းေကာင္း။ ဆရာသည္လည္းေကာင္း၊
ေဆြမ်ိဳးသည္လည္းေကာင္း၊ မိတ္ေဆြသည္လည္းေကာင္း က်န္းမာပါေစ၊ ခ်မ္းသာပါေစ။
ေဘးရန္ကင္းပါေစ ဆုိတာကုိ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ကလုိ႔ရတယ္ေပါ့။
ခပ္မိွန္မွိန္အျပာေရာင္မီးေအာက္

မွာ ူးမူး႐ူး႐ူးတစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ လူမွန္းမသိေအာင္မူးရင္း ဖက္နမ္းၿပီး ကရဲၾကတယ္ေပါ့။ အဲဒီသီခ်င္းကုိ အႏုပညာ
လုိ႔ ေခၚရဲတယ္ေပါ့။ အဲဒီပညာေတြကုိ။ ေခတ္မီတယ္ေပါ့။ ဗုဒၶဘာသာကုိ
ျပန္ဖ်က္ဆီးၾကတာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္ေပါ့။ မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး
ေျပာေလ့ရွိတဲ့ စကားက “မင္းတုိ႔က မေတာက္တေခါက္ အေတြးအေခၚေတြနဲ႔ ဖင္ေခါင္းက
သိပ္က်ယ္ခ်င္ၾကတာ” လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ေျပာရင္ေတာင္ ကၽြန္ေတာ္က
ယဥ္ေက်းပါေသးတယ္။ ခင္ဗ်ားတုိ႔က မေအကုိင္တုတ္မွ ႐ုိင္းတယ္လုိ႔
ထင္ေနၾကတာေပါ့။ ျမန္မာႏုိင္ငံက အႏုပညာရွင္ေတြ သူတုိ႔ကုိသူတုိ႔
အႏုပညာရွင္လုိ႔ ျပန္ေခၚရဲတာ အံ့တယ္။

သီခ်င္းတစ္ပုဒ္က “ဘုန္းႀကီး၀တ္သြား” တဲ့။ ဟုတ္လား။ ဆုိစရာ ရွားေနရင္
သူေတာင္းစားလုပ္စားလို႔ ရတယ္။ ျမန္မာေတြ ထြင္ထားတဲ့ စကားပံုတစ္ပံုရွိတယ္။
“ထမင္းငတ္လုိ႔ မေသပါဘူး” တဲ့။ အေရးထဲ မႏၲေလးသႀကၤန္မွာ ခ်စ္သုေ၀က
ေျပာသြားေသးတယ္။ “ကုိယ္ေတာ္ေတြ ရရင္ လုိက္ဆုိလုိ႔ရတယ္” တဲ့။
စႏၵီျမင့္လြင္က “အမ်ားႀကီးပဲ ကုိယ္ေတာ္ေတြ” တဲ့။ အမ်ားႀကီးပဲ အဆုိေတာ္ေတြ
ေျပာသြားတဲ့ စကားေတြ။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ရဟန္းေပါင္း ငါးသိန္းေက်ာ္တယ္။
မဟုတ္တာလုပ္ေနတဲ့ ကုိယ္ေတာ္ေတြ တစ္ေသာင္း မျပည့္ပါဘူး။ စာသင္ေနတဲ့
စာခ်ေနတဲ့ တရားထုိင္ေနတဲ့ ကုိယ္ေတာ္ေတြကုိ လုိက္မၾကည့္ဘဲ ပုထုဇန္သဘာ၀အရ
မရင့္က်က္ေသးတဲ့ ကုိယ္ေတာ္ေတြကုိ လုိက္ၾကည့္ၿပီး အျပစ္ေျပာခ်င္ေနတယ္။
ဆုိစရာသီခ်င္းမရွိရင္ ကၽြန္ေတာ့္ဆီလာခဲ့ပါ။ ကၽြန္္ေတာ္ေရးေပးမယ္။
ဘုန္းႀကီး၀တ္သြားဆုိတဲ့ စာသားကုိ ျမန္မာ့ဂီတအစည္းအ႐ံုးကလည္း
ထုတ္ခြင့္ေပးတာ အံ့ပါတယ္။ ဆင္ေပါက္ထက္ ေဂ်ာက္ဂ်က္ကမွ ယဥ္ေက်းပါေသးတယ္။

ဒီသီခ်င္းေတြကုိ ကၽြန္ေတာ့္ထက္ မိတ္ေဆြတုိ႔ ပုိၾကားဖူးမွာပါ။

အထက္ပါ က်မ္းျပဳဆရာေတာ္ဟာ အထက္ပါစကားကုိ ေျပာသြားခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္း
ငါးဆယ္ေက်ာ္သြားပါၿပီ။ ဆရာေတာ္ဘုရား သိပ္မွန္တယ္။ “ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ
ဗုဒၶဘာသာသာ ေရာက္မလာခဲ့ရင္ အာဖရိကႏုိင္ငံနဲ႔ သူမသာကုိယ္မသာျဖစ္ေနမွာပဲ”

ကၽြန္ေတာ္ဒီပုိစ့္ကုိ ဆြမ္းဆန္ထဲ ၾကက္ေခ်းေရာသည္ဟု သတ္မွတ္ေသာ္လည္း
အၾကာႀကီးထုိင္ၿပီး အေစာ္ကား မခံႏုိင္ေတာ့သျဖင့္ တင္လုိက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

တစ္ပိုင္တစ္ႏိုင္ သာသနာျပဳရေအာင္

စာဖတ္သူ အသင္။ သင့္ကံ ဆိုးေနသလား။? ဒါမွမဟုတ္ သိပ္ကံေကာင္း ေနတယ္လို႔ ထင္လား။? ဒါမွမဟုတ္ ကံေကာင္းတယ္လဲ မဟုတ္ ကံဆိုး တယ္လဲ မဟုတ္ပါဘူးလို႔ သတ္မွတ္ ထားသလား။?

ဘယ္လိုျဖစ္ေနေန မပင္မပန္း ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ေလး ကုသိုလ္ ၅မ်ိဳးကို ေဆာင္ရြက္ရင္း … တစ္ဘ၀တာ ကံေကာင္းေသာသူ၊ ေနာက္ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ.. ကံေကာင္းေသာသူ ျဖစ္ႏိုင္ေအာင္ ကံကိုျပင္လိုက္ပါ။


၁။ ”၀သဘ ၏ သာမန္ဘ၀”

သီဟိုဠ္ရာဇ၀င္မွာ ၀သဘမင္း ဆိုတာ ရိွခဲ့ဖူးးပါတယ္။ မင္းမျဖစ္ခင္ သာမန္လူတစ္ေယာက္ ဘ၀တုန္းက ဦးရီးေတာ္ စစ္သူၾကီးဆီမွာ ေနရပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေန႔မွာ ဟူးရား ပညာရိွေတြက ၀သဘ အမည္ရိွတဲ့ သူဟာ မင္းျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ေဟာေျပာလာ ၾကပါတယ္။ ဒီစကားၾကားေတာ့ လက္ရိွ မင္းလုပ္ေနတဲ့ ယသဠာလက မင္းက သီဟိုဠ္ကၽြန္းမွာ ၀သဘ အမည္ရတဲ့ သူအားလံုးကို သတ္ေစလို႔ မိန႔္ ပါေတာ့တယ္။

၂။ အသက္ေဘးက လြတ္ျပီ။

ဒီေတာ့ စစ္သူၾကီးက သူ႔ဆီမွာ ေနေနတဲ့ ၀သဘ ကို မင္းဆီ အပ္ဖို႔ မိန္းမ လုပ္သူကို ေျပာပါတယ္။ သူရာထူး တိုးခ်င္တာလည္း ပါမွာေပါ့။ နံနက္ေစာေစာ ေရာက္ေတာ့ စစ္သူၾကီးက ၀သဘကို အသာေခၚျပီး နန္းေတာ္ကို ထြက္ခဲ့ပါတယ္။ ၀သဘကို သတ္ဖို႔ ေခၚသြားတာ ဆိုတာကို သိတဲ့ စစ္သူၾကီး ကေတာ္က ကြမ္းအလြန္ၾကိဳက္တဲ့ စစ္သူၾကီးအတြက္ ထံုးမပါတဲ့ ကြမ္းကို ထည့္ေပး လိုက္ပါတယ္။

စစ္သူၾကီး နန္းေတာ ္တံခါး၀ ေရာက္လို႔ ကြမ္းစားမယ္ လုပ္ေတာ့ ထံုးပါမလာတာ ေတြ႕ျပီး ၀သဘကို အိမ္ျပန္ ထံုးယူေစပါတယ္။ ၀သဘ က အိမ္ေရာက္ေတာ့ စစ္သူၾကီးကေတာ္က သူ႔အၾကံအစည္ အတိုင္း ျဖစ္လာလို႔ ၀မ္းသာအားရနဲ႔ ” ၀သဘ၊ သင့္ဦးၾကီးက သင့္ကို မင္းၾကီးဆီ အပ္ျပီး သတ္မွာ .. ေရာ့ အသျပာ တစ္ေထာင္ယူျပီး လြတ္ရာကို ေျပးေပေတာ့ ” ဆိုျပီး ထြက္ေျပး ခိုင္းလိုက္ပါ ေတာ့တယ္။

၃။ စစ္သည္စုရံုးျပီ။

၀သဘလည္း မင္းနဲ႔ေ၀းတဲ့ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္းမွာ ပုန္းေနပါတယ္။ ရဟန္းေတာ္ ေတြကလည္း သူ႔ကို ၾကည့္ရႈ ထားပါတယ္။

ဒီလိုေနရင္းနဲ႔ တစ္ေန႔မွာ ပညာရိွလူႏူတစ္ေယာက္က ၀သဘရဲ႕ ဇာတာကို ၾကည့္ျပီး ” သင္.. မင္းျဖစ္လိမ့္မယ္ ” လို႔ ေဟာလိုက္ပါတယ္။ ဒီစကားၾကားေတာ့ ၀သဘဟာ ၀မ္းေျမာက္စြာနဲ႔ပဲ ရဲရင့္သတၱိ ရိွတဲ့ေ နာက္လိုက္ ေယာက္်ားေတြကို စုရံုပါတယ္။ အေတာ္အတန္ စုမိေတာ့ ” မုန္႔သည္ မ သားသည္ မုန္႔အနားကစ၍ စားရသည္ ” ဆိုတဲ့ ေရွးထံုးကို ႏွလံုးမူျပီး ျမိဳ႕စြန္ရြာစြန္ ကစျပီး သိမ္းပါတယ္။ လိုရင္း ေျပာရရင္ေတာ့ ေနာက္ဆံုးမွာ ၀သဘ မင္းျဖစ္သြားတယ္ပဲ ဆိုပါေတာ့။

၄။ နန္းစံသက္ကို တြက္ခ်က္ခိုင္းေတာ့

၀သဘမင္းျဖစ္လာေတာ့ ဟူးရားပညာေတြကို ဆိတ္ကြယ္ရာေခၚျပီး သူ ဘယ္ႏွႏွစ္ေလာက္ နန္းစံရမလဲ ဆိုျပီး တြက္ခို္င္း ပါေတာ့ တယ္။ ဟူးရား ပညာရိွေတြက တြက္ခ်က္ျပီး ” ၁၂ ႏွစ္ နန္းစံရမယ္ ” လို႔ ေဟာလိုက္ပါတယ္။ ၀သဘမင္းက ဟူးရားပညာရိွေတြကို အသျပာ ၁ေထာင္စီေပးျပီး သည္အေၾကာင္း ဘယ္သူ႔မွ မေျပာနဲ႔ဆိုျပီး ျပန္လႊတ္လိုက္ပါတယ္။

၅။ ကုသိုလ္ေတြ ျပဳျပီ။

အဲဒီေနာက္ ၀သဘမင္း ဟာ ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြဆီ ဆည္းကပ္ျပီး ” အရွင္ဘုရားတို႔၊ မင္းသက္ ရွည္ရာရ ွည္ေၾကာင္း ကုသုိလ္ေကာင္း မႈ.မ်ား မရိွဘူးလား ဘုရား .. ” လို႔ ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။
ဒီေတာ့ သံဃာေတာ္ေတြက -
” ၀သဘမင္းျမတ္ ၊
၁။ ေရစစ္လွဴပါ။
၂။ နာမက်န္းျဖစ္ေနတဲ့ ရဟန္းေတြကို ေဆးလွဴပါ။
၃။ ေဟာင္းႏြမ္းေဆြးေျမ့ေနတဲ့ ေက်ာင္းေဟာင္း၊ေစတီေဟာင္းေတြကို ျပဳျပင္ပါ။
၄။ ငါးပါးသီလကို ေန႔စဥ္ေစာင့္ထိန္းပါ။
၅။ ၈ရက္ဥပုသ္၊ ၁၅ရက္ဥပုသ္ေန႔တိုင္း ၈ပါးသီလ၊ ၉ပါးသီလကို ေစာင့္ထိမ္းပါ။
မင္းသက္ရွည္လိမ့္မယ္ ” လို႔ မိန႔္လိုက္ပါတယ္။

၀သဘမင္းလည္း ရဟန္းေတာ္ေတြ လမ္းညႊန္တဲ့အတိုင္း ေကာင္းမႈ. ေတြျပဳပါတယ္။ စာထဲမွာေတာ့ ၀သဘ မင္းျပဳတဲ့ ကုသိုလ္ေတြ ေကာင္းမႈေတြ အမ်ားၾကီးပဲ ျပထားတယ္ ( စာရွည္ ေနမွာစိုးလို႔ ေရးမျပေတာ့ဘူး။ )
လိုရင္းေျပာ ရရင္ေတာ့ ၀သဘမင္းဟာ ( ၁၂ ႏွစ္သာ နန္းစံရမဲ့အစား ) ၄၄-ႏွစ္ နန္းစံခဲ့ရပါတယ္။

၆။ အတိတ္ကံ နဲ႔ ပစၥဳပၸန္ကံ

ဒီ ၀တၳဳမွာ အဓိက ေျပာခ်င ္တာကေတာ့ ၀သဘမင္းဟာ အတိတ္ကံအရ ၁၂ႏွစ္သာ နန္းစံရမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ အတိတ္ကံကို ပစၥဳပၸန္ကံနဲ႔ ျပဳျပင္ ယူလိုက္ေတာ့ ၄၄-ႏွစ္ေတာင္ နန္းစံခ ဲ့ရပါတယ္။ အပိုေၾကး အေနနဲ႔ ၃၂ႏွစ္ နန္းစံသက္ ပိုရခဲ့ပါတယ္။
၀သဘ မင္းျပဳခဲ့တဲ့ ကုသိုလ္ ေျခာက္မ်ဳိးက အသက္ရွည္ေၾကာင္း ကုသုိလ္ေတြပါ။ သူ႔အေနနဲ႔ ကေတာ့ နန္း သက္ရွည္ေၾကာင္း သီးျခား ကုသုိလ္ေတြေပ့ါ။ အဲဒီကုသိုလ္-၆မ်ဳိးကို ေအာက္ပါ လကၤာေလးနဲ႔ တြဲမွတ္ထားလိုက္ပါဦး။
ဗဟုသုတ အျဖစ္ေပါ့။
ေရစစ္၊ ေဆး၊ ေက်ာင္း၊ ဘုရားေဟာင္းျပဳျပင္
” ပဥၥင္၊ အ႒ သီလ ျဖဴစင္
သက္ရွည္ေၾကာင္းစု
ေကာင္းမႈ ၆-အင္
အခြင့္စိုက္ ျပဳလုိက္ ထာ၀စဥ္။ ”
၀သဘ မင္းကေတာ့ သူနဲ႔ အသံုးတည့္မယ္ အသက္ရွည္ေၾကာင္း ကုသုိလ္ေတြကို ေရြးျပဳျပီး သူ႔ကံသူ ျပဳျပင္သြားတာပါ။

၇။ သင္ႏွင့္ ေကာင္းကံ ဆိုးကံ
အခု စာဖတ္သူေတြ ကေတာ့ တျခားေသာ ဘ၀ လိုအပ္ခ်က္ေတြ တျခားေသာ အဆင္မေျပမႈေတြ ရိွေနႏိုင္ပါတယ္။
– လူမႈေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကံဆိုးခ်င္ဆိုးေနမယ္။
– စီးပြားေရး နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကံဆိုးခ်င္ဆိုးေနမယ္။
– က်န္းမာေရး နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကံဆိုးခ်င္ဆိုးေနမယ္။
– ပညာေရး နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကံဆိုးခ်င္ဆိုးေနမယ္။
– ရာထူးဌာနႏၲရ နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကံဆိုးခ်င္ဆိုးေနမယ္။
– ႏိုင္ငံျခားခရီး နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကံဆိုးခ်င္ဆိုးေနမယ္။
ၾကိဳက္သေလာက္ ကံဆိုးေနပါေစ။ ေနာက္ဆံုး ေသခ်င္ေလာက္ေအာင္ အထိ ကံဆိုး ေနစမ္းပါေစ။ ၀သဘ မင္း၀တၳဳကို အာရံုျပဳျပီး ဆိုးေနတဲ့ကံကို စိတ္ၾကိဳက္ ျပဳျပင္ယူလို႔ရတယ္ ဆိုတဲ့ အသိေလးကိုပဲ အာရံုျပဳပစ္လိုက္စမ္းပါ။

၈။ ဘယ္လိုျပဳျပင္မလဲ …အဲဒီေတာ့ ဘယ္လိုျပဳျပင္ယူမလဲ..?

အဲဒီ ေသခ်င္ေလာက္ေအာင္ထိ ဆိုးေနတဲ့ကံကို ကုသုိလ္၅-မ်ုိဳးနဲ႔ ျပဳျပင္ ယူလို႔ရပါတယ္။ တိုက္တြန္း စကားအေနနဲ႔ ေျပာရရင္ေတာ့ ေသခ်င္ေလာက္ေအာင္ ဆိုးေနတဲ့ကံကို ကုသုိလ္ ၅မ်ဳိးနဲ႔ ေန႔စဥ္ျပဳျပင္ ပစ္လိုက္စမ္းပါ။ ဆိုးေနတဲ့ကံ ” နင္ေန ငါသြား ” ျဖစ္သြား ပါလိမ့္မယ္။
အဲဒီကုသိုလ္ ၅မ်ဳိးကေတာ့
၁။ ဒါန
၂။ သီလ
၃။ ဂုဏ္ေတာ္
၄။ ေမတၱာ
၅။ ၀ိပႆနာ
တို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီကုသိုလ္ ၅မ်ဳိးကို ေန႔စဥ္ ျဖစ္ေစရမယ္လို႔ အဓိ႒ာန္ျပီး ေန႔စဥ္ ျပဳလုပ္ သြားဖို႔ပါပဲ။

၉။ ငါးမ်ဳိးကုသိုလ္ ဘယ္လိုျပဳရမယ္။
၉-၁။ ဒါန

ပထမဆံုးကုသိုလ္က ဒါန ပါ။ ဒါနဆိုတဲ့ေနရာမွာ ရွင္၁ေသာင္းျပဳေပးႏိုင္မွ။ ေက်ာင္းၾကီးေတြ ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းႏိုင္မွ ဒါန မဟုတ္ပါဘူး။ အိမ္မွာရိွတဲ့ ဘုရားကို ေရခ်မ္း ကပ္လိုက္မယ္ ဆိုလည္း ဒါန ျဖစ္သြားတာပါပဲ။ ေနာက္ ကိုယ္ထမင္းခ်က္မယ့္ ဆန္ထဲက လက္တစ္ဆုတ္စာေလာက္ႏႈိက္ျပီး အိမ္ေရွ႕က စာကေလးေတြ ခိုကေလးေတြကို ပစ္ေကၽြးလိုက္မယ္ဆိုရင္လည္း ဒါနျဖစ္သြားတာပါပဲ။ ဆန္လက္တစ္ဆုတ္ ေလာက္နဲ႔ေတာ့ မိသားစု ထမင္း၀ိုင္းကို သိပ္ျပီးလည္း မထိခိုက္ေစပါဘူး။ ေန႔စဥ္ လက္တစ္ဆုတ္ စာေလာက္ စာကေလးေတြကို ေကၽြးေနမယ္ ဆိုရင္လည္း ကိုယ့္၀န္ ကိုယ့္အားနဲ႔ မွ်တဲ့ ဒါန ျဖစ္ေနတာပါ။
၉-၂။ သီလ

ဒုတိယက သီလ ပါ။ သီလမွာလည္း ေလာကီ ထဲမွာေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ အတြက္ ငါးပါးသီလေလာက္ လံုျခံဳေအာင္ ေစာင့္ထိန္း လိုက္ႏိုင္တယ္ ဆိုရင္ပဲ ေတာ္ေတာ္ လံုေလာက္ေနပါျပီ။ တစ္ဆင့္တက္ျပီး ဥပုသ္ေန႔ေတြမွာ ၈ပါးသီလ၊ ၉ပါးသီလကို ေစာင့္ထိန္း ႏိုင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးေပါ့။ သီလကို ေစာင့္ေရွာက္တဲ့အတြက္ သီလကလည္း ကိုယ့္ကို သူ႔သတၱိ အားေလ်ာ္စြာ ျပန္ေစာင့္ေရွာက္ ပါလိမ့္မယ္။
၉-၃။ ဂုဏ္ေတာ္

တတိယက ဂုဏ္ေတာ္ပါ။ ဂုဏ္ေတာ္ ၉-ပါးထဲက ကို္ယ္ႏွစ္သက္ရာ တစ္ခုခုကို ပြားလို႔ရပါတယ္။
အရဟံဂုဏ္ေတာ္ကိုပဲ …
အရဟံ = ပူေဇာ္အထူးကို ခံယူထိုက္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား
အရဟံ = ကိေလသာ ကင္းစင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား
အရဟံ = ဆိတ္ကြယ္ရာအရပ္၌ပင္ မေကာင္းမႈကို ျပဳေတာ္မမူေသာ ျမတ္စြာဘုရား
လို႔ ပြားမ်ားရပါတယ္။
အရဟံ ဆိုတဲ့ ပါဠိေလးရယ္။ အရဟံရဲ႕ ေနာက္က အနက္သံုးမ်ဳိးရယ္က ပြားလို႔ ဆင္ျခင္လို႔ သိပ္ေကာင္းတဲ့ ပါဠိနဲ႔အနက္ေလးေတြပါ။
ဂုဏ္ေတာ္ပြားတဲ့အတြက္ ဂုဏ္ေတာ္က သူ႔သတိၱအားေလ်ာ္စြာ ျပန္ေစာင့္ေရွာက္ေန ပါလိမ့္မယ္။
၉-၄။ ေမတၱာ

စတုတၳက ေမတၱာပါ။ ေမတၱာပြားတဲ့ေနရာမွာ ပြားနည္းေတြကေတာ့ သီသန္႔အက်ယ္ကို ရိွပါတယ္။ စာေရးသူရဲ႕ ေမတၱာ အေတြးမ်ား စာအုပ္မွာလည္း ပြားပံု ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေရးျပထားပါတယ္။

ေမတၱာပြားတဲ့ ေနရာမွာ အဓိက အၾကံေပးခ်င္ တာေတာ့ ပထမ ကိုယ့္အေပၚ ေက်းဇူးရိွတဲ့ ေက်းဇူးမ်ားတဲ့ လူပုဂၢိဳလ္အားလံုးကို တစ္ေယာက္ခ်င္း ကုန္ေအာင္ပြားပါ။ ျပီးရင္ နတ္ေကာင္း နတ္ျမတ္ေတြ၊ ကိုယ္ေစာင့္နတ္-အိမ္ေစာင့္နတ္ ကစျပီး၊ လမ္းျမိဳ႕နယ္၊ ျမိဳ႕၊ ႏိုင္ငံကို ေစာင့္ေရွာက္ေနၾကေသာ နတ္ေကာင္း နတ္ျမတ္ေတြ အားလံုး ကိုယ္ဆင္းရဲ စိတ္ဆင္းရဲ ကင္းပါေစ၊ အစစအရာရာ အဆင္ေျပ ပါေစ… စသည္ျဖင့္ ေပါ့ေလ။

၉-၅။ ၀ိပႆနာ
ေနာက္ဆံုးက ၀ိပႆနာပါ။ ၀ိပႆနာ ကေတာ့ ကိုယ္အားထုတ္ဖူးရာ-ကိုယ္သန္ရာ သန္ရာ ကိုယ့္ အာစရိယ ၀ါဒအတုိုင္း မွတ္ယူလို႔ ရပါတယ္။
( မည္သည့္ တရားစခန္း မည္သည့္ အာစရိယ၀ါဒမွ် သင္ၾကားထားျခင္း မရိွသူမ်ားအဖို႔ အစပိုင္းတြင္ တင္ပလႅင္ေခြ(ထက္၀ယ္ဖြဲ႔ေခြ)ထိုင္၊ ဘယ္လက္ေပၚ ညာလက္ထပ္တင္၊ ခါး-လည္ပင္း-ဦးေခါင္းကို မတ္မတ္ထား၊ အသက္ကို ပံုမွန္ရွဴလွ်က္ ၀င္ေလ၀င္လာလွ်င္ ၀င္ လာ သည္ဟု သိေပး၊ ထြက္ေလ ထြက္သြားရင္ ထြက္သြားသည္ဟု သိေပးျခင္းျဖင့္ မိမိစိတ္ကို ထိုထိုႏွာသီး၀သို႔သာ စူးစိုက္ေရာက္ရိွေစရန္ ပဏာမ ေလ့က်င့္ၾကလွ်က္ ၇ရက္စခန္း-၁၀ရက္စခန္း စသည္တို႔ကို ၀င္ေရာက္ႏိုင္ရန္ တိုး၍ ၾကိဳးစား ၾကသင့္ေပသည္။ )

၁၀။ ကုသိုလ္-၅မ်ဳိး တစ္ေန႔တာ

ကဲ … စာဖတ္သူ၊ စိတ္ကူးနဲ႔ပဲ ကုသိုလ္၅မ်ဳိးကို စမ္းၾကည့္ရေအာင္ပါ။
၁၀-၁။ အိပ္ရာထ
မနက္ အိပ္ရာက ထတာနဲ႔ ကိုယ္လက္ သန္႔စင္ျပီး မိသားစု ကိစၥေတြကို ဘာမွ မလုပ္နဲ႔ဦး။ ဘုရားခန္းကို အရင္သြားပါ။
ဘုရားေသာက္ေတာ္ေရကိုအရင္ကပ္ပါ။ (ဒါန)
ကပ္ျပီးရင္ ၅ပါးသီလ ခံယူပါ။ (သီလ)
အဲဒါျပီးရင္ ဂုဏ္ေတာ္ကို ၅-မိနစ္ ( ဂုဏ္ေတာ္ )
ေမတၱာကို ၅-မိနစ္ ပြားပါ။ ( ေမတၱာ )
ျပီးရင္ ၀ိပႆနာ ၅-မိနစ္ ပြားမ်ားပါ။ ( ၀ိပႆနာ )
အင္မတန္ နည္းပါးတဲ့ ၁၅မိနစ္အခ်ိန္ေလာက္ေတာ့ လူတိုင္း လုပ္ႏိုင္ေလာက္မယ္ ထင္ပါတယ္။ ( ၅မိနစ္စီ ဆိုသည္မွာ အနည္းဆံုး ျပဳရန္အခ်ိန္ကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္ျပီး မိမိတို႔၏ ခြန္အားအလိုက္ သဒၶါ တရားအလိုက္ ၁၀မိနစ္စီ၊ နာရီ၀က္စီ၊ တစ္နာရီစီ စသည္ျဖင့္ အဓိ႒ာန္ျပဳ
ေန႔တစ္ေန႔တာရဲ႕ အစကို ကုသိုလ္ ၅မ်ဳိးနဲ႔ စလိုက္တာ ဘယ္ေလာက္ က်က္သေရ ရိွသြားလဲ ။ အိပ္ရာထျပီး နာရီ၀က္ ၁နာရီအတြင္းမွာပဲ ကုသုိလ္၅မ်ဳိး ရေနပါျပီ။ အဲဒီ ကုသိုလ္ ၅မ်ဳိးျပဳျပီးမွ မိသားစုကိစၥ၊ ကိုယ့္ကိစၥ ေ၀ယ်ာ၀စၥေတြကို ျပဳလုပ္ပါ။
၁၀-၂။ ေန႔လည္
အဲဒီလိုနဲ႔ မနက္စာစားျပီးတဲ့ အခါ ဆန္လက္တစ္ဆုတ္ စာယူျပီး ျခံေရွ႕မွာ ငွက္ကေလးေတြ အတြက္ ပက္ေကၽြးလိုက္ပါဦး။
ေကၽြးျပီးသြားရင္ အဆစ္အေနနဲ႔ ” ဒီေန႔ မနက္ ျပဳျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကုသိုလ္၅မ်ဳိး ကိုလည္း အမွ် ေပးေ၀ပါတယ္။ အမွ် အမွ် အမွ် ယူေတာ္မူၾကပါ။ သာဓု၊ သာဓု၊ သာဓု ” ဆိုျပီး နတ္ေကာင္း နတ္ျမတ္မ်ားနဲ႔တကြ ေ၀ေနယ် အေပါင္းကို အမွ်ေပးေ၀လိုက္ပါဦး။

၁၀-၃။ ညပိုင္း
တတ္ႏိုင္တယ္။ အခ်ိန္ရတယ္။ သဒၶါတရားလဲ ထက္သန္လာတယ္ ဆိုရင္ ညပိုင္း ကိုးရီးယားကားေလး မလာခင္၊ ဒါမွမဟုတ္ ကိုးရီးယားကားေလး ျပီးသြားတဲ့အခါ ကုသိုလ္ငါးမ်ဳိးကို မနက္ကအတိုင္း တစ္ၾကိမ္ ထပ္လုပ္လိုက္ပါဦး။

၁၁။ ေန႔စဥ္ျပဳအပ္သည္
ဒီအတိုင္းသာ ေန႔စဥ္ျပဳသြားစမ္းပါ။ ဆိုးေနတဲ့ကံဟာ ေတာင္းပန္ျပီး ထြက္သြားဦးမွာပါ။
ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔လုပ္-နက္ျဖန္ျဖစ္ ဆိုတဲ့ပံုစံမ်ဳိးေတာ့ ဘယ္ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ။ တစ္လတန္သည္ တစ္ႏွစ္တန္သည္ေတာ့ စြဲလုပ္ရပါမယ္။ ရက္မပ်က္ေအာင္ အဓိ႒ာန္ျပဳ၍ လုပ္ရပါမယ္။ အကုသိုလ္ဆိုတဲ့ အင္းအားက ၾကီးလြန္းေနရင္ေတာ့ ခ်က္ျခင္းၾကီး ရႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကုသိုလ္ အင္အား ေကာင္းလာတာနဲ႔ အမွ် ကုသုိလ္အင္အားကို ၾကည့္ျပီး လန္႔ေျပးသြားမွာပါ။
ဒါက ကံဆိုး ေနတဲ့သူေတြကို ေျပာတာပါ။
ကံေကာင္း ေနတဲ့သူေတြ အတြက္လည္း အျမဲတမ္း ကံေကာင္းေနေအာင္ ကုသိုလ္၅မ်ဳိး နဲ႔ အျမဲျပဳစု ေစာင့္ေရွာက္ေနသင့္ပါတယ္။
ဒီကုသုိလ္၅မ်ဳိးနဲ႔ ကံေကာင္းေအာင္ လုပ္ေနတဲ့အတြက္ ဒုတိယဘ၀၊ တတိယဘ၀ စသည္ေတြမွာလည္း ဆက္ျပီး ကံေကာင္းေနဦးမွာပါ။

၁၂။ ဒုကၡၾကံရင္ သစၥာဆို။
ဒီကုသိုလ္ ၅မ်ဳိးကို ကံေကာင္းျခင္း၊ ကံဆိုးျခင္းေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ ေန႔စဥ္၀ တ္တစ္ခု အေနနဲ႔ ျပဳရပါမယ္။ အဲဒီလို ျပဳေနစဥ္ အတြင္းမွာပဲ
ဘ၀ အခက္အခဲ တစ္ခု ၾကံဳလာမယ္၊ ဒါဆို ကိုယ္ျပဳတဲ့ကုသိုလ္၅မ်ဳိးကို ေန႔စဥ္ အမွ်ေပးေ၀ေနတဲ့ နတ္ေကာင္းန တ္ျမတ္ေတြကို တိုင္တည္ျပီး သစၥာ ဆိုလို႔လည္း ရပါတယ္။
” ကၽြႏ္ႈပ္သည္ ကုသိုလ္၅မ်ဳိးကို ေန႔စဥ္ျပဳျပီး၊ နတ္ေကာင္းန တ္ျမတ္ မ်ားကိုလည္း ေန႔စဥ္ အမွ်ေပးေ၀ခဲ့ပါတယ္။ ဤသစၥာစကား မွန္ကန္ပါက ယခုေတြ႕ၾကံဳေနရေသာ အခက္အခဲမ်ား ေျပေပ်ာက္ ပါေစသတည္း။ နတ္ေကာင္း နတ္ျမတ္တို႔က ကူညီမစေတာ္မူပါ ” စသည္ျဖင့္ေပါ့ေလ…..

၁၃။ သံသရာကပင္ ကၽြတ္ႏိုင္ရဲ႕
ကုသိုလ္ ၅-မ်ဳိးထဲမွာ ၀ိပႆနာလည္း ပါေနေတာ့ တရားမွတ္ရင္ ပါရမီပါခဲ့ရင္ တစ္မဂ္ တစ္ဖိုလ္မွသည္ ေလးမဂ္၊ ေလးဖိုလ္ အထိ တရားထူးတရားျမတ္ေတြ ရသြားျပီး သံသရာ၀ဋ္က ကၽြတ္သြားႏိုင္ပါေသးတယ္။
ကုသိုလ္ ၅မ်ဳိးကို ဘယ္အဆင့္အထိ ျပဳရမလဲ … ဆိုရင္ ညအိပ္ရာ၀င္လို႔မွ ဒီေန႔ တစ္ေန႔တာအတြက္ ကုသိုလ္ ၅မ်ဳိး မျပဳရေသးရင္ အိပ္လို႔ လံုး၀မေပ်ာ္တဲ့ အဆင့္ ခ်က္ျခင္း ထလုပ္လိုက္မွ အိပ္ေပ်ာ္တယ္ အိပ္လို႔ရတယ္ ဆိုတဲ့ အဆင့္ထိ ျပဳလုပ္ၾကရပါတယ္ …
ကဲ …. စာဖတ္သူ … ၊ ကံ နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေသခ်င္ေလာက္ေအာင္ ဆိုးေနပါေစ။ ကုသိုလ္ ၅မ်ဳိးနဲ႔သာ ေန႔စဥ္ ျပဳျပင္ လိုက္စမ္းပါ။ မၾကာခင္ ကံေကာင္းလာပါလိမ့္မယ္။

ေရးသားသူ - အရွင္ရာဇိႏၵ (ရေ၀ႏြယ္- အင္းမ)
က်မ္းကိုး
မဟာ၀င္၀တၳဳ - က်ီးသဲေလးထပ္ဆရာေတာ္

ရပိုင္ခြင္႔  

Posted by SLIP in ဘာသာေရး

• ကိုယ္႔ရပိုင္ခြင္႔ကို ေက်နပ္ပါ။ ကိုယ္႔ရပိုင္ခြင္႔ႏွင္႔ ေက်နပ္သူသည္ စိတ္ခ်မ္းသာ၏။ ကိုယ္႔ရပိုင္ခြင္႔ကို မေက်နပ္သူမ်ားသည္ သူမ်ားရထားသည္မ်ားကို လိုခ်င္ၾကကုန္၏။
  
  
• ကိုယ္ခ်မ္းသာ၊ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေနတတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါ။ မိမိရထားတဲ႔ အခြင္႔အေရးကို အထင္မေသးပါႏွင္႔။
  
  
• ကိုယ္ ရထားတာကို အထင္ေသးသူသည္ စိတ္မခ်မ္းသာနိုင္၊ စိတ္မခ်မ္းသာလွ်င္ သမာဓိမရနုိင္။
  
  
• ကိုယ္ရထားေသာ လက္တေလာတည္ရွိမႈကို မေရာင္႔ရဲျခင္းသည္ စိတ္မခ်မ္းသာနိုင္။
  
  
• ရထားတာနဲ႔ ေက်နပ္ပါ.. ေရွးဘ၀က ကုသိုလ္ကံအက်ိဳးေပၚတြင္ မူတည္၍ ဒီဘ၀၌ မတူညီေသာ ရပိုင္ခြင္႔မ်ား ရရွိၾကေပသည္။
  
  
• တစ္ဦးႏွင္႔ တစ္ဦး ရပိုင္ခြင္႔ျခင္းမတူနုိင္။ သူမ်ားရပိုင္ခြင္႔ကို လိုခ်င္ျခင္းသည္လည္း စိတ္ခ်မ္းသာလိမ္႔မည္မဟုတ္။
  
  
• စိတ္ခ်မ္းသာလိုလွ်င္ မိမိရပိုင္ခြင္႔ႏွင္႔ ေက်နပ္ပါ။ ကိုယ္႔ရပိုင္ခြင္႔ကို မေက်နပ္ပါက သူမ်ားရပိုင္ခြင္႔ကို လိုခ်င္ၾက၏။
  
  
• ကိုယ္႔ရပိုင္ခြင္႔ကို အထင္မေသးပါႏွင္႔၊ သူမ်ားရပိုင္ခြင္႔ကိုလည္း အားမက်ပါႏွင္႔။
  
  
• ကိုယ္႔ရပိုင္ခြင္႔ကို မေက်နပ္ျခင္းသည္ အကုသိုလ္မ်ားသာ ျဖစ္ေစ၏။ အကုသိုလ္မ်ား ျပဳလုပ္ျခင္း၊ အကုသိုလ္မ်ား ေျပာဆိုျခင္း၊ အကုသိုလ္မ်ား ႀကံစည္ျခင္းသည္ ကိုယ္႔ရပိုင္ခြင္႔ကို မေက်နပ္ျခင္းေၾကာင္႔သာျဖစ္သည္။
  
  
• ကိုယ္႔ရပိုင္ခြင္႔ကို မေက်နပ္ျခင္းသည္ အကုသိုလ္အားလံုး၏ အစ ပင္ ျဖစ္သည္။
  
  
• လူျဖစ္ျခင္းသည္ ရပိုင္ခြင္႔ျဖစ္သည္။ လူျဖစ္ေအာင္ ကုသိုလ္လုပ္ခဲ႔ရသည္။
  
  သာသနာႏွင္႔ ဆံုျခင္းသည္ ရပိုင္ခြင္႔၊ သာသနာႏွင္႔ဆံုေအာင္ ကုသိုလ္ေတြ လုပ္ခဲ႔ရသည္။
  
  ဆရာသမားေကာင္းတို႔ႏွင္႔ ေတြ႔ဆံုျခင္းသည္ ရပါခြင္႔၊ ဆရာသမားေကာင္းတို႔ႏွင္႔ ေတြ႔ဆံုေကာင္ ကုသိုလ္မ်ားလုပ္ခဲ႔ရသည္။
  
  တရားဓမၼႏွင္႔ ႀကံဳဆံုျခင္းသည္ ရပိုင္ခြင္႔၊ တရားဓမၼႏွင္႔ ႀကံဳဆံုေအာင္ ကုသိုလ္ေတြ ျပဳခဲ႔ရသည္။
  
  
  
• အခ်ိန္တိုင္း ရပိုင္ခြင္႔ကို ေက်နပ္ပါ။ ကိုယ္႔အလုပ္ကိုပဲလုပ္ပါ။ သူမ်ားကို ဂရုမစိုက္ပါနဲ႔၊ သူမ်ားရထားတာေတြကို မလိုခ်င္ပါနဲ႔၊ မမက္ေမာပါနွင္႔။ သူ႔ကံႏွင္႔သူ ရသည္ကို သေဘာေပါက္ပါ။
  
  
• ေရာင္႔ရဲပါ။ အလုပ္ကိုေရာင္ရဲသူသည္ ပ်င္းရိသူျဖစ္သည္။၊ ရပိုင္ခြင္႔ကို ေရာင္႔ရဲသူသည္ တရားရွိသူျဖစ္သည္။
  

သခင္ဘုရားအတြက္ အလုပ္လုပ္ပါ

Jane Hanson သည္ ဆရာမအျဖစ္ အႏွစ္၄၀ လုပ္ကုိင္ခဲ့ၿပီးေနာက္
အၿငိမ္းစားယူခဲ့သည္၊၊ သူမႏွင့္ ခင္ပြန္းသည္ တုိ႔သည္ ေမြးဖြားလာမည့္
ေျမးဦးေလးကုိ  ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကသည္၊၊
အၿငိမ္းစားယူၿပီးေနာက္ လူတုိ႔သည္ အသက္တာကုိ သက္ေသာင့္သက္တာ
ဘဝေလးျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ ခရီးသြားျခင္း (သုိ႔) ဝါသနာပါရာ အလုပ္တုိ႔၌
ေပ်ာ္ေမြ႕ျခင္းျဖစ္ေစ ကုန္လြန္ေစၾကသည္၊၊ သုိ႔ေသာ္ Jane သည္
သူ႔အိမ္ဝန္းက်င္ရွိ ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕၌ ဒုကၡေရာက္လူငယ္မ်ားအား
ကူညီသည့္လုပ္ငန္းအေၾကာင္းၾကားၿ

ပီး ထုိလုပ္ငန္း၌ သူမပါဝင္ရမည္ဟု
သူသေဘာေပါက္လုိက္သည္၊၊ “ ဟုိကေစာင့္စားေနတဲ့ ကေလးေတြ ရွိတယ္၊၊
သူတုိ႔ဘဝကုိ ထူးျခားေအာင္ ကြၽန္မလုပ္ေပးႏူိင္တယ္ဆုိတာ ကြၽန္မ
နားလည္လုိက္တယ္“ ဟု ေျပာခဲ့သည္၊၊ ျပည္တြင္းစစ္ဒဏ္ေၾကာင့္
ေနရပ္တုိင္းျပည္မွ စြန္႔ခြာခဲ့ရေသာ လုိင္ေဘးရီယန္း လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ကုိ
သူအဂၤလိပ္စာ စသင္ေပးခဲ့သည္၊၊ လူငယ္ေလးက  လံုျခံဳေသာဝန္းက်င္သုိ႔
ေရာက္ရွိလာခဲ့ေသာလည္း ေနရာသစ္၌ ဘာသာစကားသစ္ကုိ  နားမလည္ဘဲျဖစ္ေနသည္၊၊
ရရွိလာေသာ အခြင့္အေရးကုိ အမိအရယူခဲ့သူ Jane က အျပံဳးျဖင့္ “ ၿမိဳ႕တစ္ပတ္
ေစ်းဝယ္ထြက္ၿပီး  အလုပ္မရွိအလုပ္ရွာ အလုပ္မ်ားေနလုိ႔ ရတယ္၊၊ ဒါေပမယ့္
ဘယ္ေလာက္ေပ်ာ္ရမွာလဲ“ ဟုေျပာခဲ့ေလသည္၊၊
ထူးျခားမႈကုိ Jane ျပဳႏူိင္ခဲ့သည္၊၊ သခင္ေယရွဴေျပာခဲ့ေသာ “ အၾကင္သူသည္
ငါ႔ေၾကာင့္ အသက္႐ံႈး၏၊၊ ထုိသူသည္ အသက္ကုိ ေတြ႕လိမ့္မည္ “ ( မ ၁၆:၂၅ )
ဆုိေသာ စကားမွ သူသင္ခန္းစာရရွိေကာင္းရရွိေပမည္၊၊ သူတစ္ပါးကုိ
ကူညီမစျခင္းအားျဖင့္ သခင္ဘုရားထံ မိမိကုိယ္ကုိ ေပးဆပ္ရာ၌ မိမိအလုိကုိ
ညင္းပယ္ရပါသည္၊၊ သုိ႔ေသာ္ ဤလုပ္ေဆာင္မႈအတြက္ တစ္ေန႔တြင္ သခင္၏
ခ်ီးျမႇင့္ျခင္းကုိ ခံရေပမည္၊၊ (:၂၇)
ကႊၽႏု္ပ္တုိ႔မည္သည့္ အသက္အရြယ္၌ ရွိေနပါေစ ဘုရားကုိလည္းခ်စ္၊
တစ္ပါးသူကုိလည္း ခ်စ္တတ္ေသာ Jane ၏စံနမူနာကုိ
အတုယူလုိက္ေလွ်ာက္ၾကပါစုိ႔၊၊

ဘာေၾကာင့္ဘုရားသခင္ကုိ ယံုၾကည္တာလဲ?

က်ေနာ္ ဘာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ကုိ ယံုၾကည္ရတာလဲ?

         တစ္စ ံုတစ္ေယာက္က ကြၽန္ေတာ့္ကုိလာၿပီးေတာ့ “ ဘုရားသခင္ကုိ
ဘာလုိ႔ယံုၾကည္တဲ့အေၾကာင္း“ ေဝငွေပးဖုိ႔ ေျပာခဲ့တုန္းက အဲဒါလြယ္လြယ္ေလးနဲ႔
ေျပာလုိ႔ရမယ္လုိ႔ ကြၽန္ေတာ္ ထင္ခဲ့မိပါတယ္၊၊ မ်က္စိတမွိတ္အတြင္းမွာ
ဘာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ကုိ  ယံုၾကည္ရလဲဆုိတဲ့
အေၾကာင္းျပခ်က္ဒါဇင္ေပါင္းမ်ား

စြာ  ကြၽန္ေတာ္ စဥ္းစားလုိ႔ရပါတယ္၊၊
ဒါေပမယ့္ အဲဒီအေၾကာင္းျပခ်က္ေတြက ေသခ်ာေလ့လာၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ကြၽန္ေတာ္
ဘုရားသခင္ကုိ ယံုၾကည္ရတဲ့ အဓိက အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး၊၊
ကြၽန္ေတာ္ ေလ့လာသင္ယူခဲ့တဲ့ သီအုိလုိဂ်ီေတြက ကြၽန္ေတာ့ရဲ႕
ယံုၾကည္ျခင္းနဲ႔ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြကုိ ခုိင္ခံ့ေစတာ တစ္ခုပါပဲ၊၊
အဲဒီသီအုိလုိဂ်ီေတြကုိ  ကုိးကားၿပီး ကြၽန္ေတာ္ ဘာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ကုိ
ယံုၾကည္လဲဆုိတာ ေျပာဖုိ႔အတြက္ မရုိးသားဘူးလုိ႔ ကြၽန္ေတာ္ ခံစားရပါတယ္၊၊

          အဓိကကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ဟာ သီအုိလုိဂ်ီကုိ မသင္ၾကားခင္ကတည္းက
ဘုရားသခင္ကုိ ယံုၾကည္ခဲ့မိတယ္ဆုိတာပါ၊၊ ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ေလေလ
ကြၽန္ေတာ္ဟာ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ ရွာမေတြ႕ခင္ကတည္းက ဘုရားသခင္ကုိ
ယံုၾကည္ခဲ့မိတယ္ဆုိတာ ထင္ရွားေလေလပါပဲ၊၊ ကြၽန္ေတာ္ဟာ
အသက္ရွင္ႏူိင္ဖုိ႔အတြက္  ေလကုိရွဴ႐ႈိက္ရပါတယ္။ ေလသာမရွိခဲ့ရင္
ကြၽန္ေတာ္ဟာ အသက္မရွင္ႏူိင္ပါဘူး၊၊ ဒါေပမယ့္ ေလဟာ အသက္ရွင္ႏူိင္ဖုိ႔အတြက္
လုိအပ္တယ္ဆုိတာ ကြၽန္ေတာ္မသိခင္ကတည္းက ကြၽန္ေတာ္ဟာ ေလကုိ
ရွဴ႐ႈိက္ေနခဲ့ပါတယ္၊၊

         ကြၽန္ေတာ္ဟာ အၿမဲလုိလုိ ဆုေတာင္းသံေတြ ၾကားရတတ္တဲ့ မိသားစုကေန
ေမြးဖြားႀကီးျပင္းလာခဲ့ပါတယ္၊၊ အဲဒီဆုေတာင္းသံေတြကုိ နားေညာင္းတဲ့
ဘုရားသခင္ တကယ္ရွိရဲ႕လားလုိ႔ ဘယ္တုန္းကမွ
ကြၽန္ေတာ္ေမးခြန္းမထုတ္ခဲ့ဖူးပါဘူး၊၊ ဒီတုိင္းေလးပဲ လက္ခံခဲ့တာပါ၊၊
ကြၽန္ေတာ္ဟာ အၿမဲတမ္း ဘုရားေက်ာင္းကုိ ေခၚသြားခံရပါတယ္၊၊ အဲဒါဟာလဲ
ကြၽန္ေတာ့အတြက္ ပံုမွန္ေနရာတစ္ခုပါပဲ၊၊ ဘုရားေက်ာင္းေတြက ဘာအတြက္
တည္ရွိေနတာလဲ? ဘယ္လုိျဖစ္လာတာလဲဆုိတာ  ကြၽန္ေတာ္မသိခင္ကတည္းက
ဘုရားေက်ာင္းေတြဟာ ကြၽန္ေတာ့အတြက္ အိမ္လုိျဖစ္ေနခဲ့ပါၿပီ၊၊ ကြၽန္ေတာ္ဟာ
ခရစ္ယံတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး  တစ္ေန႔ၿပီး တစ္ေန႔ ခရစ္ေတာ္အေၾကာင္း
သင္ယူေလ့လာေနပါတယ္၊၊ တစ္ေန႔ၿပီးတစ္ေန႔ ကုန္လာတာနဲ႔ အမွ် ခရစ္ေတာ္ကုိ
ပုိမုိခ်စ္ခင္လာၿပီး သူေပးခဲ့တဲ့ ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ ေန႔စဥ္ရက္တုိင္း
ခ်ီးမြမ္းေနပါတယ္၊၊

     ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္တုန္းက  ခရစ္ယန္ျဖစ္လာတာလဲ ဆုိတာ ကြၽန္ေတာ္မသိပါဘူး၊၊
ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ဘဝထဲက ႏွစ္ေတြအေတာ္မ်ားမ်ား သာသနာျပဳဖုိ႔အတြက္ေပးခဲ့တယ္၊၊
အဲဒါဟာ ကြၽန္ေတာ္လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တဲ့အလုပ္ဆုိတာ
ကြၽန္ေတာ္ေသခ်ာသိခဲ့ပါတယ္၊၊ ဒါေပမယ့္ သာသနာျပဳဖုိ႔အတြက္ ဘယ္တုန္းက
ဆံုးျဖတ္ခဲ့လဲဆုိတာ ကြၽန္ေတာ္တကယ္ မမွတ္မိပါဘူး၊၊ သာသနာျပဳဖုိ႔ကလြဲ ္ရင္
တျခားဘာမွလုပ္ဖုိ႔ ကြၽန္ေတာ္မစဥ္းစားခဲ့ဖူးပါဘူး၊၊ ဘုရားသခင္ဟာ
သာသနာျပဳဖုိ႔အတြက္ ကြၽန္ေတာ္ကုိ ဖန္ဆင္းခဲ့ၿပီး ေမြးစကတည္းက
ဒီစိတ္သေဘာကုိ သြင္းေပးခဲ့တယ္လုိ႔ ကြၽန္ေတာ္ ယံုၾကည္ပါတယ္၊၊

        အေမရိကန္တရားရံုးေတာ္မွာ လူတစ္ဦးဟာ
အျပစ္ရွိတယ္လုိ႔အမိန္႔ခ်ျခင္းမခံရသ၍ အျပစ္ကင္းစင္ပါတယ္၊၊ အဲဒီအျဖစ္ဟာ
ကြၽန္ေတာ္ ဘုရားသခင္ကုိ ယံုၾကည္ခ်က္ထားတာနဲ႔ သြားတူပါတယ္၊၊
ဘုရားသခင္ရွိတယ္ဆုိတာ သက္ေသမျပမျခင္း မယံုၾကည္ဘူးလုိ႔ေျပာေနမဲ့အစား
ဘုရားသခင္မရွိပါဘူးလုိ႔ သက္ေသျပႏူိင္တဲ့ေန႔အထိ ကြၽန္ေတာ္ဟာ ဘုရားသခင္ကုိ
ယံုၾကည္သြားမွာျဖစ္တယ္၊၊ ကြၽန္ေတာ္ဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ တည္ရွိမႈကုိ
ဘယ္တုန္းကမွ သံသယ မရွိခဲ့ဖူးပါဘူး၊၊ ဘုရားသခင္ရွိေၾကာင္း
သက္ေသျပဖုိ႔လုိအပ္တယ္လုိ႔ ဘယ္တုန္းကမွလဲ မေတြးမိပါဘူး၊၊

         သမၼာက်မ္းစာဟာ ဘုရားသခင္တည္ရွိမႈကုိ သက္ေသျပဖုိ႔လုိအပ္တယ္လုိ႔
မယူဆထားပါဘူး၊၊ သမၼာက်မ္းစာရဲ႕ အစပုိင္းမွာ “ အစအဦး၌
ဘုရားသခင္သည္..........” လုိ႔ဆုိထားတဲ့အတြက္ ဘုရားသခင္ဟာ
တည္ရွိၿပီးသားျဖစ္တယ္ဆုိတာ ေဖာ္ျပပါတယ္၊၊ ေမာေရွဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕
ပညတ္ေတြအေၾကာင္း သင္ၾကားေပးခဲ့တယ္၊၊ အာမုန္ဟာ ဘုရာသခင္ရဲ႕
တရားစီရင္မႈအေၾကာင္း ေဖာ္ျပေပးခဲ့တယ္၊၊ ေဟာေရွကေတာ့ ဘုရားသခင္ရဲ႕
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာအေၾကာင္း ျပသခဲ့တယ္၊၊ ဆာလံက်မ္းဟာ ဘုရားသခင္နဲ႔
မိႆဟာရျပဳႏူိင္ဖုိ႔ ဦးေဆာင္လမ္းျပတယ္၊၊ မိကၡာက ဘုရားသခင္ရဲ႕
တုႏႈိင္းမမွီတဲ့  အၾကံအစည္ေတာ္ေတြ အေၾကာင္း ေျပာျပခဲ့တယ္၊၊ ခရစ္ေတာ္ကေတာ့
ဘုရားသခင္ရဲ႕ၿပီးျပည့္စံုျခင္းကုိ အျပည့္အဝ ေဖာ္ျပသြားခဲ့တာျဖစ္တယ္၊၊

        ခရစ္ေတာ္ဟာ တပည့္ေတာ္ေတြကုိ “ သင္တုိ႔စိတ္ႏွလံုး
ပူပန္ျခင္းမရွိေစႏွင့္၊၊ ဘုရားသခင္ကုိ ယံုၾကည္ၾကေလာ့ (ေယာ ၁၄:၁)” မွာ
ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္၊၊ အကယ္၍ သင္ယံုၾကည္လွ်င္ ဒါမွမဟုတ္
သင္ယံုၾကည္သင့္တယ္လုိ႔ ခရစ္ေတာ္က မေျပာခဲ့ပါဘူး၊၊ ရုိးရုိးေလးပဲ
“ယံုၾကည္ေလာ့“ လုိ႔ေျပာၿပီး အဖခမည္းေတာ္ရဲ႕ အိမ္ခန္းေတြအေၾကာင္း
ဆက္ၿပီးေျပာသြားခဲ့ပါတယ္၊၊
ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ဘုရားသခင္ကုိ ယံုၾကည္ဖုိ႔အတြက္ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ
ျငင္းခုန္မႈေတြ မလုိအပ္ပါဘူး၊၊ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ေမြးရာပါအသိစိတ္ေတြနဲ႔
သဘာဝလြန္စိတ္စြမ္းအင္ေတြ_ဘယ္လုိပဲနာမည္အမ်ဳိးမ်ဳိး ေခၚေခၚ
ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ဟာ ေမြးကတည္းက ဘုရားသခင္တည္ရွိတယ္ဆုိတာ
အလုိလုိလက္ခံယံုၾကည္ၿပီးသားလူေတြ ျဖစ္တယ္၊၊ ႀကီးျပင္းလာတာနဲ႔အမွ်
အဲဒီယံုၾကည္ခ်က္ေတြဟာ ႀကီးထြားခုိင္ခန္႔လာႏူိင္သလုိ ပ်က္စီးၿပီး
ေပ်ာက္ပ်က္သြားတာမ်ဳိးလဲ ရွိႏူိင္ပါတယ္၊၊ အခ်က္အလက္ေတြဟာ
လိမ္ညာႏူိင္စြမ္းရွိပါတယ္၊၊ ပညတ္ေတာ္ ဆယ္ပါးဟာ ဘုရားသခင္ကုိ
ယံုၾကည္ပါလုိ႔ ပညတ္မထားပါဘူး၊၊ ဒါေပမယ့္ ဘုရားသခင္ကုိ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕
ကုိးကြယ္ဝတ္ျပဳျခင္းမွာ  ပထမေနရာ ထားဖုိ႔ သြန္သင္ပါတယ္၊၊

        တစ္စံုတစ္ဦးဟာ ဘုရားသခင္ကုိ ယံုၾကည္ဖုိ႔အတြက္ ဘုရားသခင္ကုိ
နားလည္ဖုိ႔မလုိအပ္ပါဘူး၊၊ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ဟာ
ကုိယ္လုပ္ေနတဲ့ အရာေတြအေပၚ နည္းနည္းေလးသာ နားလည္ၾကလုိ႔ျဖစ္တယ္၊၊ “
ကြၽန္ေတာ္ဟာ အခန္းတစ္ခုထဲ ဝင္ဖုိ႔ တံခါးဝမွာ ရပ္ေနပါတယ္၊၊ တကယ္ဆုိ
ေတာ္ေတာ္႐ႈပ္ေထြးတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္တစ္ခုပါပဲ ပထမဆံုး ကြၽန္ေတာ့
ကုိယ္ႀကီးကုိ ဖိထားတဲ့ ၁၄ေပါင္အားရွိတဲ့ေလဖိအားကုိ
တြန္းလွန္ႏူိင္ဖုိ႔အတြက္ ခႏၶာကုိယ္ရဲ႕ အေသးဆံုး မ်က္ႏွာျပင္
အစိတ္အပုိင္းပါမက်န္ လႈပ္ရွားရပါမယ္၊၊
ေနကုိပတ္ေနတဲ့မုိင္ႏွစ္ဆယ္စီးေၾကာင္းထဲမွာ အလုိက္သင့္ေမ်ာပါသြားေအာင္လဲ
ႀကိဳးစားရမယ္၊၊ ဒါေတြအားလံုးက ုိကမၻာေျမေပၚမွာရွိေနခုိက္ တၿပိဳင္နက္
အာကာသထဲကုိ ဦးတည္ထားရင္း လုပ္ရမွာျဖစ္တယ္ “ ဆုိၿပီး Dr.Arthur Eddington
က သူကုိယ္တုိင္ေရးတဲ့   “ Nature of the Physical World” စာအုပ္မွာ
ရွင္းျပေရးသားထားပါတယ္၊၊ သိပၸံပညာရွင္ အနည္းငယ္ေလာက္သာပဲ အခန္းတစ္ခုထဲ
လမ္းေလွ်ာက္ဝင္တဲ့ ျဖစ္စဥ္ကုိ နားလည္ၾကတာျဖစ္တယ္၊၊ က်န္တဲ့
ကြၽန္ေတာ္တုိ႔တေတြကေတာ့ ဒီတုိင္းပဲ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး ဝင္သြားတာပဲ၊၊

          ကြၽန္ေတာ္တုိ႔လူေတြအမ်ားစုဟာ  ေရထဲမွာ ပါဝင္တဲ့
အမ်ဳိးအမည္ေတြအေၾကာင္း နားမလည္ပဲနဲ႔ ဒီတုိင္းေသာက္လုိက္ၾကတာပါပဲ၊၊
လွ်ပ္စစ္ဆုိတာဘာမွန္း ေသခ်ာနားမလည္ေပမယ့္ ဒီတုိင္း သံုးလုိက္ၾကတာပါပဲ၊၊
အခ်စ္ရဲ႕ျဖစ္စဥ္ကုိေရာ ဘယ္သူေတြကမ်ား  ေသေသခ်ာခ်ာ နားလည္ထားပါသလဲ?
နားမလည္ေပမယ့္ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ခ်စ္လုိ႔ဆုိၿပီး အသက္ေတြ
စြန္႔လြတ္ၾကတယ္၊၊ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔အမ်ားစုဟာ
ဘုရားသခင္အေၾကာင္းမရွင္းျပႏူိင္ေပမယ့္ “ ကြၽန္ေတာ့မွာ ဘုရားသခင္ကုိ
ေမးစရာ ေမးခြန္း ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာရွိပါတယ္ ဒါေပမယ့္ ဘုရားသခင္ကုိ
ေတြ႕ၿပီးတဲ့ေနာက္ေတာ့ အဲဒီေမးခြန္းေတြဟာ လြင့္ျပယ္သြားခဲ့ၿပီး
အေရးမပါေတာ့ပါဘူး“ လုိ႔ ခရစ္စတုိဖာ ေမာ္လီေျပာသလုိပဲ အမ်ားစုက
ေျပာၾကမွာပါ၊၊

         “ဘုရားသခင္ကုိ ယံုၾကည္ပါတယ္“ လုိ႔ ေျပာဆုိျခင္းဟာ
က်ဳိးေၾကာင္းသင့္ေတြးေခၚယူဆမႈထက္ အမ်ားႀကီး အဓိပၸါယ္ရွိပါတယ္၊၊ “
ယံုၾကည္တယ္ “ ဆုိတာဟာ သူ႔ကုိအႂကြင္းမဲ့ကုိးစားၿပီး သူ႔ရဲ႕အလုိေတာ္အတုိင္း
လုိက္ေလွ်ာက္အသက္ရွင္တာကုိ ဆုိလုိတာျဖစ္တယ္၊၊ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔
သိကြၽမ္းခင္မင္တဲ့ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ဟာ မခံမရပ္ႏူိင္တဲ့
ေခါင္းကုိက္ေဝဒနာကုိ ခံစားရပါတယ္၊၊ ေဒါက္တာနဲ႔ျပသၿပီးတဲ့ေနာက္
ဦးေႏွာက္မွာ အက်ိတ္ရွိတယ္ဆုိတဲ့ အေျဖထြက္လာပါတယ္၊၊ ဆရာဝန္ေျပာတာ
မွန္မမွန္ မိတ္ေဆြမသိပါဘူး၊၊ သူ႔လုပ္ႏူိင္တာက ဆရာဝန္အေပၚ
ယံုၾကည္ခ်က္ထားလုိက္တာပါပဲ၊၊ သူယံုၾကည္ခ်က္ကုိ ဆရာဝန္အေပၚ
ပံုအပ္လုိက္ၿပီးေနာက္ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြမရွိ
သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြေတြမရွိတဲ့ ခြဲစိတ္ခန္းထဲမွာ ပက္လက္လန္ၿပီး
လဲေလ်ာင္းေနပါတယ္၊၊ သူ႔ရဲ႕ ဦးေခါင္းကုိ ဖြင့္ၿပီး ဦးေႏွာက္ကုိ
ခြဲစိတ္ဖုိ႔အတြက္ ဆရာဝန္ကုိ သူခြင့္ျပဳခ်က္ေပးလုိက္ပါၿပီ၊၊ ခြဲစိတ္မႈမွာ
တစ္လက္မရဲ႕ အေသးဆံုးအတုိင္းအတာေလာက္ လြဲသြားရင္ေတာင္
အသက္ဆံုး႐ံႈးႏူိင္ေပမယ့္ သူဟာ ခြဲစိတ္မႈကုိ ခံယူဖုိ႔ဆႏၵရွိေနပါတယ္၊၊
သူ႔ရဲ႕ဆရာဝန္အေပၚထားရွိတဲ့ ယံုၾကည္မႈဟာ သူကုိယ္တုိင္သေဘာတူၿပီး
ဆရာဝန္ရဲ႕လက္ထဲကုိ သူ႔ရဲ႕အသက္ကုိ အပ္ႏံွလုိက္တာျဖစ္တယ္၊၊

         ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ဘုရားသခင္ကုိ ယံုၾကည္ျခင္းဟာ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိရင္
ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ အားနည္းခ်က္ေတြ မျပည့္စံုမႈေတြကုိ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔
သိနားလည္လုိ႔ျဖစ္ပါတယ္၊၊ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ဟာ
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိၿပီးျပည့္စံုတဲ့လူလုိ႔ ျမင္ေနေသးသ၍ ဘုရားသခင္ကုိ
မလုိအပ္ပါဘူး၊၊ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ဟာ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ကုိယ္တုိင္ရဲ႕
ဘုရားသခင္ျဖစ္လုိ႔ေနပါတယ္၊၊  လူတစ္ေယာက္ဟာ သူ႔ရဲ႕ဘဝအသက္တာမွာ ဘုရားသခင္ပဲ
ျဖည့္ေပးႏူိင္တဲ့ ကြက္လပ္ရွိတယ္လုိ႔ မခံစားမိသ၍ ဘုရားသခင္ကုိ အစစ္အမွန္
ရွာေဖြေတြ႕ရွိႏူိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး၊၊ ္ဘုရားသခင္ကုိ သင့္ဘဝမွာမလုိအပ္သ၍
သူ႔ကုိ ရရွိမွာမဟုတ္ပါဘူး၊၊

         ယံုၾကည္သူေတြဟာ ဘုရားေက်ာင္းသြားဖုိ႔ တာဝန္ရွိတယ္
အၿမဲေျပာတတ္ၾကပါတယ္၊၊ လုိလဲ လုိအပ္ပါတယ္၊၊ ဒါေပမယ့္
အဲဒီအေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ ဘုရားေက်ာင္းသြားတဲ့သူ အေတာ္နည္းတာကုိ
ေတြ႕ရပါတယ္၊၊ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ဘုရားေက်ာင္းမွာ အဲဒီလုိ တာဝန္သိစိတ္နဲ႔ပဲ
ဘုရားေက်ာင္းလာတဲ့လူမရွိဘူးလုိ႔ ကြၽန္ေတာ္ေျပာခ်င္ပါတယ္၊၊
ဘုရားေက်ာင္းကေနၿပီး  အက်ဳိးအျမတ္ရတဲ့သူေတြဟာ
သူတုိ႔ရဲ႕လုိအပ္မႈအသိစိတ္ေၾကာင့္ လာတဲ့သူေတြျဖစ္ပါတယ္၊၊
သူတုိ႔ရဲ႕အသိစိတ္ေတြဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕အမွန္တရားအတြက္ ဖြင့္ထားၿပီး
ႏွလံုးသားေတြက ဘုရားသခင္ရဲ႕မ်က္ေမွာက္ေတာ္ေရွ႕မွာ
ဖြင့္ဟထားၾကတာျဖစ္တယ္၊၊ မ်က္ႏွာေတာ္ကုိ ခ်ဥ္းကပ္တဲ့သူမ်ားဟာ
ဘုရားေက်ာင္းကေနၿပီး ရွာေဖြေတြ႕ရွိၾကတာျဖစ္တယ္၊၊
ဘုရားရွိခုိးေက်ာင္း သံစံုတီးဝုိင္းဆုိၾကတဲ့အခါ ကြၽန္ေတာ္အေပၚမွာ
လြမ္းမုိးတဲ့သူ အမ်ားႀကီးကုိ ေတြ႕ရပါတယ္၊၊ သူတုိ႔ဟာ
ကုိယ္ပုိင္ျပႆနာေပါင္းမ်ဳိးစံုရွိၾကေပမယ့္ သူတုိ႔အထဲမွာ
သီခ်င္းဆုိႏူိင္ေလာက္ေအာင္ ခြန္အားေပးတဲ့ အရာတစ္ခုရွိေနတာကုိ
ျမင္ေတြ႕ရပါတယ္၊၊ ေနာက္တစ္ခုက ဆုေတာင္းတဲ့အခ်ိန္က်ရင္ လူမ်ားစုက
တကယ္ကုိစိတ္ပါလက္ပါ ဆုေတာင္းတာကုိ ျမင္ရပါတယ္၊၊ ဒါဟာ တစ္ခုခုေသာ
အေၾကာင္းေၾကာင့္ဆုိတာ သိသာထင္ရွားပါတယ္၊၊

           အမ်ဳိးသမီးေလးတစ္ေယာက္ဟာ ဘုရားေက်ာင္းမွာ အလုပ္လုပ္ဖုိ႔အတြက္
ကြၽန္ေတာ့္ကုိလာေျပာပါတယ္၊၊ ကြၽန္ေတာ္က လစာကုိ ဘယ္ေလာက္ေမွ်ာ္မွန္းလဲလုိ႔
ေမးတဲ့အခါ သူမက လစာဟာ သူမအတြက္ အေရးမႀကီးတဲ့အေၾကာင္း ျပန္ေျဖပါတယ္၊၊
ၿပီးေတာ့ “ဘယ္ေလာက္ပဲရရ  ဘယ္အေျခေနမ်ဳိးျဖစ္ျဖစ္သူမဟာ
ရပ္တည္ႏူိင္ေအာင္ႀကိဳးစားမယ္ အဓိကက ဘုရားသခင္အတြက္ အေစခံရဖုိ႔ပါလုိ႔“
ဆက္ၿပီး ေျပာျပခဲ့ပါတယ္၊၊ သူမဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ရာစုႏွစ္မ်ားစြာက
ယံုၾကည္မႈအတြက္ အသက္စြန္႔ခဲ့တဲ့သူေတြကုိ သတိရေစပါတယ္၊၊ အမႈေတာ္ေဆာင္ေတြဟာ
က်မ္းစာထဲကေန က်မ္းခ်က္ေတြဖတ္ၿပီး သြန္သင္တဲ့အခါေတြမွာ ဒီက်မ္းစာအုပ္ဟာ
ဘာေၾကာင့္ အျခားစာအုပ္ေတြထက္ ကာလၾကာရွည္ ခုိင္ၿမဲေနတယ္ ဆုိတာ ကြၽန္ေတာ္
သေဘာေပါက္ နားလည္ရပါတယ္၊၊

         တျခားတဖက္မွာ ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ လူတစ္ေယာက္ဟာ ဘုရားေက်ာင္းကုိ
လုိအပ္ေနတဲ့စိတ္သေဘာထားနဲ႔ မလာဘူးဆုိရင္ သူဟာ
အလြန္ကုိပ်က္စီးယုိယြင္းေနတဲ့ ဝိညဥ္ကုိ ၿပိဳင္ဆုိင္ထားေနတာ ျဖစ္တယ္၊၊သူဟာ
ဘုရားေက်ာင္းရဲ႕ အျပစ္အနာအဆာေတြကုိ ျမင္မယ္ လူေတြကုိၾကည့္ၿပီး ေဝဖန္မယ္၊၊
သာသနာျပဳဆရာေတြ တကယ္ သစၥာရွိရဲ႕လား ဆုိၿပီး  သံသယေတြ  ဝင္မယ္၊၊ ၿပီးေတာ့
သံစံုတီးဝုိင္းကလည္း အႂကြားပုိတယ္လုိ႔ ထင္မယ္။ အဲဒီလူဟာ ဘုရားေက်ာင္းကုိ
ဘာအတြက္နဲ႔မွမလာခဲ့သလုိ ဘုရားေက်ာင္းကေနၿပီး  ဘာမွလဲ ရမွာ မဟုတ္ပါဘူး၊၊
သူ႔အတြက္ေတာ့  အိမ္မွာေနတာက ပုိေကာင္းပါလိမ့္မယ္၊၊
ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ေတြဟာ ဘုရားသခင္ကုိ လုိအပ္တယ္လုိ႔ မခံစားမိသ၍ ဘယ္ေတာ့မွ
သူ႔ကုိတကယ္ မယံုၾကည္ၾကပါဘူး၊၊


သူဟာ
*လမ္းေပ်ာက္ေသာသူအတြက္ လမ္းခရီးျဖစ္တယ္
*အဝတ္မရွိသူအတြက္ ဝတ္ရံုျဖစ္တယ္
*ဆာေလာင္ေသာသူအတြက္ စားစရာျဖစ္တယ္
*နစ္မြန္းေနသူအတြက္ ကယ္တင္သူျဖစ္တယ္
*အားနည္းသူကုိ ခြန္အားေပးသူျဖစ္တယ္
*လူေသေကာင္မ်ားအတြက္ အသက္ျဖစ္ၿပီး ဖ်ားနာသူမ်ားအတြက္ က်န္းမာျခင္းျဖစ္တယ္
*မ်က္ကန္းသူအတြက္ အလင္းျဖစ္ၿပီး လုိအပ္ေနသူမ်ားအတြက္ ႂကြယ္ဝျခင္းျဖစ္တယ္
*ဆံုး႐ံႈးမႈမရွိတဲ့ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းျဖစ္ၿပီး ခုိးယူႏူိင္ျခင္းမရွိတဲ့
ရတနာလဲ ျဖစ္တယ္၊၊

လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေထာင္ကေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ေယရူရဲ့ပံုတူပန္းခ်ီနဲ့ေျမပံုေတြလား