> ျမန္မာႏိုင္ငံကေန ဘယ္ႏိုင္ငံကိုပဲ သြားသြား တရား၀င္သြားမယ္ဆိုရင္ Passport
> ဆိုတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ အစိုးရက တရား၀င္ ထုတ္ေပးတဲ့ ႏိုင္ငံကူး လက္မွတ္
> လိုပါတယ္။ ဒါအားလံုး သိၿပီးသားပါ။ ၿပီးရင္ ကိုယ္သြားမယ္႔ ႏိုင္ငံရဲ႕
> ျပည္၀င္ခြင့္ ဗီဇာေပါ႔။ ဒီေနရာမွာ ႏိုင္ငံအလိုက္ စည္းကမ္း သတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႔
> အတူ သြားမယ္ပံုစံေပၚမွာပါ မူတည္ၿပီး ကြဲျပားလာပါတယ္။ စကၤာပူကို သြားမယ့္
> ျမန္မာႏိုင္ငံက လူငယ္ေတြ အတြက္ေတာ့ ေက်ာင္းသြားတက္မယ္ဆိုတဲ့ Student Visa နဲ႔
> အလည္အပတ္ သြားမယ္ဆိုတဲ့ Short Visit Visa ဆိုၿပီး နည္း ၂ နည္း
> အသံုးမ်ားေနပါတယ္။
>
> Student Visa ကေတာ့ စကၤာပူမွာရွိတဲ့ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းတက္မယ္လို႔
> အေၾကာင္းျပ၊ ေက်ာင္းအပ္ၿပီး ေက်ာင္းသားအျဖစ္ လာတဲ့ နည္းပါ။ ဒီေနရာမွာ
> အစိုးရေက်ာင္းနဲ႔ ပုဂၢလိက ေက်ာင္းရယ္ အခြင့္အေရးနဲ႔ အေျခအေနေတြ
> အရမ္းကြာသြားပါတယ္။ တကယ္ ပညာသင္ခ်င္တာမို႔၊ ပိုက္ဆံလည္း ခ်မ္းသာလို႔
> ေက်ာင္းလာတက္မယ့္သူေတြကို ဘာမွ မေျပာခ်င္ေပမယ့္ အလုပ္လုပ္မွာ စကၤာပူမွာ
> တရား၀င္ေနထိုင္ခြင့္ Stay ရခ်င္လို႔သာ ေက်ာင္းအပ္လိုက္တာဆိုတဲ့ သူေတြကိုေတာ့
> ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တားျမစ္ခ်င္ပါတယ္။
>
> ပိုၿပီး ဆိုးတာက ပုဂၢလိက ေက်ာင္းေတြဆိုရင္ ပိုးစိုးပက္စက္ ကန္႔ကြက္ပါတယ္။
> ျမန္မာျပည္မွာ ပုဂၢလိကေက်ာင္း ကုိယ္စားလွယ္ေတြကိုလည္း တစ္ခါတည္း
> ေတာင္းပန္ခ်င္ပါတယ္။ ကိုယ့္တစ္ကိုယ္စာ ေကာင္းစားေရးကိုပဲ မၾကည့္ၾကပါနဲ႔၊
> လူငယ္ေတြရဲ႕ အနာဂါတ္ကို အတုအေယာင္မက္လံုးေတြနဲ႔ မဖ်က္စီးၾကပါနဲ႔လို႔။
>
> စကၤာပူမွာ ရွိတဲ့ ပုဂၢလိကေက်ာင္းေတြအားလံုးဟာ သူတို႔ ပိုက္ဆံရဖို႔
> ဖြင့္ထားတာပါ၊ ရွင္းပါတယ္။ သူတို႔ အက်ိဳးက ပထမပါ။ စကၤာပူ အစိုးရရဲ႕ ဥပေဒအရ
> ပုဂၢလိက ေက်ာင္းေတြမွာ တက္ေနတဲ႔ ႏိုင္ငံျခားသား ေက်ာင္းသူ/ေက်ာင္းသားေတြဟာ
> အခ်ိန္ပိုင္း၊ အခ်ိန္ျပည့္ ဘာအလုပ္မွ တရား၀င္ လုပ္လို႔ မရပါဘူး၊ အဲဒီေတာ့
> ျမန္မာလူငယ္ေတြ၊ မိန္းခေလးေရာ၊ ေယာက္်ားေလးေရာ အလုပ္ခိုးလုပ္ၾကရပါတယ္။ စကၤာပူ
> ရဲက မိသြားရင္ ဒဏ္ေငြ S$ 5000 ဒဏ္႐ိုက္ပါတယ္၊ ႀကိမ္ဒဏ္လည္း ရွိပါတယ္။
>
> အစိုးရေက်ာင္းက ေက်ာင္းသူ/ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ အခ်ိန္ပိုင္း လုပ္ခြင့္ရပါတယ္။
> ဒါေပမယ့္ ပင္ပင္ပန္းပန္း အလုပ္ေတြ လုပ္ရၿပီး တစ္နာရီကို S$ 5
> ၀န္းက်င္ပဲရၾကပါတယ္။ လုပ္ရတာေတြက တစ္ညလံုး ကားေရေဆးရတာတို႔၊ ၅ နာရီ ၆
> နာရီလုံးလံုး မထိုင္ရပဲ ဆပ္ျပာရည္ေတြထဲမွာ လက္ႏွစ္ၿပီး ပန္းကန္ေဆးေနရတာတို႔၊
> ေတာ္ေတာ္ကို ပင္ပန္းဆင္းရဲတဲ့ အလုပ္ေတြပါ။
>
> အေျခအေနတစ္ခုမွာ ကိုယ့္ရဲ႕ ႀကိဳးစားမႈနဲ႔ စကၤာပူအစိုးရေက်ာင္းကို ရေအာင္တက္၊
> စာႀကိဳးစားၿပီး အားတဲ့ အခ်ိန္မွာ အိမ္က မိဘ ပိုက္ဆံမပို႔ရေအာင္ အပင္ပန္းခံၿပီး
> ႀကိဳးစားလုပ္ကိုင္ေနၾကတဲ့ လိမၼာတဲ့ လူေတာ္ ညီငယ္၊ ညီမေတြကိုေတာ့ အျပစ္ေျပာစရာ
> မရွိပါဘူး၊ အားေပးပါတယ္။ သူတို႔က အခ်ိန္တန္ရင္ အဆင့္ျမင့္ဘြဲ႕တစ္ခုရၿပီး
> ရာထူးႀကီးႀကီး လစာေကာင္းေကာင္း ေနရာေတြမွာ အဆင့္အတန္းရွိရွိ
> လုပ္ကိုင္ႏိုင္ၾကမွာပါ။ အရိပ္လိုခ်င္လို႔ ေနပူက ေစာင့္တဲ့သေဘာပါ။
>
> အဓိက အျပစ္ေျပာၿပီး သတိေပးခ်င္တာက ပုဂၢလိကေက်ာင္းေတြနဲ႔ အဲဒီေက်ာင္းေတြမွာ
> ဟန္ျပေက်ာင္းအပ္ၿပီး အလုပ္ရွာမယ့္ သူေတြကိုေတာ့ လံုး၀(လံုး၀) မလုပ္ၾကဖို႔
> ေျပာလိုပါတယ္။ အခု ဆိုရင္ စကၤာပူအစိုးရက ပုဂၢလိက ေက်ာင္းေတြမွာ ေက်ာင္းသားေတြ
> တကယ္ေက်ာင္းမတက္တဲ့ ကိစၥကို စၿပီး ကိုင္တြယ္ေနၿပီ၊ ဟိုတယ္ေတြ အလုပ္ေတြကိုလည္း
> ႏိုင္ငံျခားသား ပုဂၢလိက ေက်ာင္းသားေတြကို အလုပ္မခန္႔ဖို႔ အလုပ္ခန္႔တာကို
> စီမံခ်က္နဲ႔ စစ္ေဆးေတြ႕ရွိရင္ အလုပ္ရွင္ကိုပါ ဒဏ္ေငြ ႐ိုက္မယ္ဆိုတဲ့ သတိေပး
> အေၾကာင္းၾကားစာေတြ ပို႔ေနၿပီ။
>
> အဲဒီေတာ့ ျမန္မာျပည္ကေန ပိုက္ဆံေတြ သိန္း ၄၀၊ ၅၀ အကုန္ခံၿပီး ပုဂၢလိကေက်ာင္း
> အပ္မယ္၊ အလုပ္လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးေတြ၊ ဘယ္ႏွစ္လ သင္တန္း၊ ဘယ္ႏွစ္လ လက္ေတြ႕
> အလုပ္ခြင္၊ ဘယ္ႏွစ္လဆို ဘာျဖစ္ၿပီဆိုတဲ့ ဘယ္သူေသေသ ငေတႀကီး
> မာရင္ၿပီးတာပဲဆိုတဲ့ ေက်ာင္းပြဲစားေတြရဲ႕ မက္လံုးေတြကို မယံုၾကနဲ႔။
> ကိုယ္နီးစပ္ရာကိုလည္း လက္တို႔ၿပီး သတိေပးလိုက္ၾကပါဦး။ ေက်ာင္းပြဲစားကေတာ့
> သူပြဲစားခ ရဖို႔ပဲ အဓိကေလ၊ တခ်ိဳ႕ဆို ပိုၿပီးဆိုတာက ဒီမွာ S$800 ေလာက္နဲ႔
> ေက်ာင္းအပ္လို႔ရတဲ့ နာမည္မရွိတဲ့ ဟန္ျပ ေက်ာင္းေသးေသးေလးေတြကို ျမန္မာျပည္မွာ
> ဟိတ္လံုးေတြ ထုတ္ၿပီး S$2000 ေလာက္နဲ႔ လက္ခံၿပီး ပြဲစားခ ယူေနၾကတာေတြလည္း
> အမ်ားႀကီးပဲ။ ဒီေရာက္မွ ဒုကၡေရာက္ၿပီး ပိုက္ဆံေတြ ႏွေျမေနၾကရတဲ့ သူေတြလည္း
> အမ်ားႀကီးပဲ။
>
> ကဲ အလုပ္လာရွာဖို႔ အသင့္ျဖစ္ၿပီဆိုရင္ (ဘယ္ေလာက္မွ အသင့္ျဖစ္တယ္ ဆိုတဲ့
> အေၾကာင္း ေနာက္တစ္ပိုင္းမွာ ထည့္ေရးထားပါတယ္) စကၤာပူကို လာမယ့္ ကိစၥ၊ Short
> Visit Visa ရဖို႔။ စကၤာပူအစိုးရက အလုပ္လာရွာမယ့္ သူေတြ၊ ေခတၱခဏ အလည္အပတ္လာမယ့္
> သူေတြအတြက္ စကၤာပူမွာ ေနထုိင္ခြင့္ကို Short visit visa ၃ လအထိ အလြယ္တကူ
> ထုတ္ေပးပါတယ္။ ဘာေတြ လိုအပ္သလဲဆိုရင္ (ကုန္သည္ေတြရဲ႕ ျဖတ္သြားျဖတ္လာ ပံုစံကို
> ေက်ာ္ခဲ့ပါမယ္) အၾကမ္းအားျဖင့္ စကၤာပူႏိုင္ငံသား တစ္ဦးဦး ဒါမွ မဟုတ္ PR –
> Permanent Resident တစ္ဦးဦးရဲ႕ စကၤာပူကို လာေရာက္လည္ပတ္ဖို႔ ေခၚတဲ့ ဖိတ္စာ
> လိုပါတယ္၊ ဒါကလည္း ကိုယ့္အဆက္အသြယ္ ရွိရင္ ရွိသလို ဘာမွ မခက္ပါဘူး၊ အဆက္အသြယ္
> မရွိခဲ့ရင္လည္း စကၤာပူက သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးဦးကို အကူအညီေတာင္းရင္ Pennisular
> Palaza ေပၚက ျမန္မာ ကုမၸဏီေတြက အက်ိဳးေဆာင္ခ ယူၿပီး အစအဆံုး လုပ္ေပးၾကပါတယ္။
> ကၽြန္ေတာ့္ အေတြ႕အႀကံဳအရ ျမန္မာျပည္ကေန ကိုယ့္ရဲ႕
> လိုင္စင္ဓါတ္ပံု(ေနာက္ခံအျဖဴေရာ
> Scan ဖတ္ထားတဲ့ ဖိုင္ရယ္ကို ပို႔ေပး႐ံုပါပဲ။ သူတို႔ ရဲ႕ အက်ိဳးေဆာင္ခက
> အၿပီးအစီး S$ 50 ပဲ ကုန္က်ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္က စကၤာပူသံ႐ံုးကိုေတာင္
> ၀င္စရာမလိုေတာ႔တဲ့ Visa ကို ရန္ကုန္က သူတို႔ရဲ႕ ႐ံုးခြဲမွာ သြားယူၿပီး
> ေလယာဥ္ကြင္း ဆင္းလာ႐ံုပါပဲ။
>
> အဲလိုမဟုတ္ပဲ ကိုယ့္မိတ္ေဆြဆီကေန အဆက္အသြယ္နဲ႔ ဖိတ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ အင္တာနက္ကေန
> ဖိတ္စာပံုစံ ဆြဲခ်ၿပီး စကၤာပူမွာရွိတယ္ ကိုယ္ကို ဖိတ္မယ့္သူက ျဖည့္ေပးရပါမယ္၊
> ၿပီးရင္ အဲဒီဖိတ္စာရယ္၊ ဖိတ္တဲ့သူရဲ႕ PR card မိတၱဴရယ္နဲ႔ ရန္ကုန္မွာ ရွိတဲ့
> စကၤာပူ သံ႐ံုးကို ၀င္ရပါတယ္၊ အသြားအျပန္ ေလယာဥ္လက္မွတ္ကေတာ့ Short Visit နဲ႔
> လာမယ့္သူ ဘယ္သူမဆို ၀ယ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ အဲဒီ အသြားအျပန္ ေလယာဥ္လက္မွတ္ပါ
> ပူးတြဲၿပီး သံ႐ံုးကို၀င္ရင္ သံ႐ံုးကေန Visa ထုတ္ေပးပါတယ္။ စကၤာပူသံ႐ံုး၀င္ခက
> ရန္ကုန္မွာ S$ 20 ဆိုလား အတိအက် ကၽြန္ေတာ္ မသိပါဘူး။ Visa မွ
> လက္ထဲေရာက္ၿပီဆိုရင္ သြားဖို႔ ေတာ္ေတာ္ၿပီးသြားပါၿပီ။
>
> D-Form လို႔ေခၚတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ လ၀က ရဲ႕ ျပည္ပထြက္ခြာခြင့္ ပံုစံကိုေတာ့
> Online ကတင္ အလြယ္တကူ ေလွ်ာက္ထားလို႔ရပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္လုပ္ပါ၊ အခ်က္အလက္ေတြ
> မွန္တယ္ဆိုရင္ တစ္ရက္ေတာင္ အခ်ိန္မကူးပဲ အလြယ္တကူ ထြက္ခြာခြင့္ျပဳတဲ့ ပံုစံကို
> ကိုယ့္ရဲ႕ အီးေမးလ္ထဲ ျပန္ေရာက္လာပါ လိမ့္မယ္။ အဲ.. D-Form ေလွ်ာက္ဖို႔ ဘဏ္မွာ
> ေငြ ၂၀၀ က်ပ္ ႀကိဳသြင္းထားဖို႔ လိုပါတယ္၊ ဂ႐ုျပဳရမွာက အဲဒီ ဘဏ္က ျပန္ေပးတဲ့
> ခ်လံကို ေလယာဥ္ကြင္းမွ ျပဖို႔ သိမ္းထားဖို႔ရယ္နဲ႔ ခ်လံမွာပါတဲ့ နံပတ္ကို
> အေသအျခာကူးၿပီး D-Form ေလ်ာက္ဖို႔ပါပဲ။ D-Form လည္းရၿပီ၊ ေလယာဥ္လက္မွတ္လည္း
> လက္ထဲေရာက္ၿပီ၊ Visa လည္း အဆင့္သင့္ဆိုရင္ေတာ့ ေလယာဥ္ကြင္းဆင္းၿပီး အခန္႔သား
> ထြက္လာ႐ံုပါပဲ။
>
> စကၤာပူရဲ႕ တစ္ခုတည္းေသာ ခ်န္ဂီေလဆိပ္ကို ေရာက္ရင္ ICA လို႔ေခၚတဲ့ စကၤာပူ
> လူ၀င္မႈ ႀကီးၾကပ္ေရးက ကိုယ့္ရဲ႕ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ေပၚမွာ ပံုမွန္အားျဖင့္ တစ္လ
> သက္တမ္း ထုေပးပါတယ္။ ပညာအျပည့္နဲ႔ ရင္ေကာ့ၿပီးလာတဲ့ သူေတြအတြက္ေတာ့ သူတို႔က
> Welcome ပါပဲ။ အဲဒါဆိုရင္ စကၤာပူေရာက္ၿပီ၊ ၿပီးၿပီေပါ႔။ သက္တမ္းတစ္လအတြင္းမွာ
> အလုပ္မရခဲ့ဘူးဆိုရင္ Online ကေန ေနာက္ထပ္ တစ္လ လြယ္လြယ္ကူကူ
> ထပ္တိုးလို႔ရပါတယ္၊ ဘယ္သူမ်က္ႏွာမွ ၾကည့္စရာမလိုပါဘူး၊ ႏွစ္လ ျပည့္ေတာ့မယ္၊
> Online ကလည္း သက္တမ္း တစ္ႀကိမ္တိုးၿပီးၿပီ၊ အလုပ္လည္း မရေသးဘူးဆိုရင္ေတာ့ ICA
> Building ကို လူကိုယ္တိုင္သြားဖို႔ လိုပါတယ္၊ ဆက္ေနဖုိ႔ လုိအပ္ေနလို႔
> သက္တမ္းတိုးေပးပါဆိုၿပီး အက်ိဳးအေၾကာင္း ရွင္းျပရင္ ပထမအႀကိမ္ အျဖစ္ ၂ ပတ္
> ထပ္တိုးေပးပါတယ္၊ ေနာက္တစ္ခါ ထပ္သြားရင္ ဒုတိယအႀကိမ္ ေနာက္ထပ္ ၂ ပတ္
> ထပ္တိုးေပးပါတယ္၊ စုစုေပါင္း ရက္ ၉၀ ေပါ႔။ တကယ္လို႔ ကိုယ့္ဘက္က ပညာရပ္ဆိုင္ရာ
> ျပည့္ျပည့္စံုစံု ျပင္ဆင္လာတယ္ဆိုရင္ အလြန္ဆံုး ၂ လအတြင္းမွ အလုပ္ရၾကပါၿပီ။
>
> ျမန္မာျပည္က မထြက္ခင္ မေမ႔ခဲ့ဖို႔က ဘြဲ႕လက္မွတ္၊ ကိုယ့္ရဲ႕ အျခားတတ္ကၽြမ္းတဲ့
> ေအာင္လက္မွတ္ မိတၱဴမွန္သမွ် ႏိုထရီျပန္ခဲ့ဖို႔ပါပဲ။ ျပည္ပကေပးတဲ့ အဂၤလိပ္လို
> ေရးထားတဲ့ လက္မွတ္ေတြကိုေတာ့ ႏိုထရီ ျပန္စရာ မလိုပါဘူး။ အေရးႀကီးတာက
> ဘြဲ႕ရမဟုတ္ရင္ SPass ေလွ်ာက္လို႔ မလြယ္ပါဘူး။
>
> စကၤာပူရဲ႕ ရာသီ ဥတုအေျခအေနက ၂ မ်ိဳးပဲ ႐ွိပါတယ္။ ေနပူေနတာ နဲ႔ မိုး႐ြာေနတာ ပါ။
> ေဆာင္းတြင္း လံုး၀ မ႐ွိပါဘုး။ ေနပူရင္ ရန္ကုန္ထက္ပူၿပီး မိုး သည္းရင္လည္း
> အရမ္း သည္းပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မိုး႐ြာေနတုန္း အျပင္ထြက္ရင္ေတာင္ မိုး ေရမထိပဲနဲ႔
> လိုရာ ခရီးေရာက္သည္ အထိ သြားႏိုင္ပါတယ္။ အ၀တ္အစားအေနနဲ႔ ေပါ့ပါးၿပီး ေအးေသာ
> ခ်ည္သားမ်ိဳး သယ္ေဆာင္လာရင္ အဆင္ေျပပါတယ္။ အေႏြးထည္၊ လက္႐ွည္ စတာေတြကိုေတာ့ ၁
> ထည္ဆိုရင္ ရပါၿပီ။ ကိုယ္သံုးေနက် အသံုးအေဆာင္မွန္သမွ် သယ္ေဆာင္လာတာ
> ေကာင္းပါတယ္။
>
> ေက်ာင္းလာတက္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့....။ အမ်ားႀကီး ျပင္ဆင္ၿပီး
> စိတ္ဓာတ္ခိုင္ခိုင္ထားၿပီး မွ လာတာေကာင္းပါတယ္။ ျမင္ျမင္သမွ်
> ေပ်ာ္႐ြင္စရာမ်ားႏွင့္ ေအးခ်မ္းေသာ္လည္း အရမ္း အထီးက်န္ဆန္ပါတယ္။ ေက်ာင္း
> တဖက္၊ အလုပ္တဖက္ျဖင့္ ၾကာလာေသာအခါ မိမိ ဘ၀ကို ၿငီးေငြ႕ စိတ္ကုန္လာတတ္ပါတယ္။
> ကန္စြန္း႐ြက္ တစီးလွ်င္ ျမန္မာေငြ ၉၀၀ က်ပ္ေက်ာ္ ေပးရေသာေၾကာင့္ ေက်ာင္းသား
> တေယာက္အတြက္ ေနစရိတ္၊ စားစရိတ္ အလြန္ႀကီးပါတယ္။
>
> သို႔ေသာ္ အခ်ိန္ပိုင္း အလုပ္လုပ္လွ်င္ ရေသာေငြမွာ ၁ နာရီ လုပ္လွ်င္ ျမန္မာက်ပ္
> ၃၆၀၀ မွ ၄၅၀၀ ထိ ရႏိုင္ပါတယ္။ အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္ျဖစ္ေသာေၾကာင္
> လခပံုမွန္မရႏိုင္ပါ။ မိဘအရိပ္တြင္ ေအးခ်မ္းစြာ ေနခဲ့သမွ် သူမ်ားလက္ေအာက္တြင္
> အလုပ္လုပ္ေသာအခါမွ ဘ၀ ကို စတင္ရင္ဆိုင္ရေသာအခါ အလြန္ ဒုကၡေရာက္ပါတယ္။
>
> အိုင္တီေမာင္ေမာင္
>
> Ref:Myanmar in Singapore Blog
>
> ေမမြန္ေက်ာ္
