အားလံုး၇ြင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ

Blogger templates

လာလည္သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ့မိတ္ေဆြမ်ားခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ျမဲၾကပါေစ
လာလည္သူငယ္ခ်င္းမ်ာနွလံုးစိတ္၀မ္းေအးခ်မ္းၾကပါေစ......

Saturday 9 March 2013

ဂုဏ္သိကၡာ.. သတၱိနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္တန္ဖိုးထားမႈ ---------------------

ဂုဏ္သိကၡာ.. သတၱိနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္တန္ဖိုးထားမႈ
----------------------------------------------------------------
ႏႈိင္းရင့္ေႏြမွတင္ဆက္သည္...
https://www.facebook.com/hnaingyintnway
----------------------------------------------------------------
ဘူတာရံုငယ္ေလးတစ္ခုမွာ မားမားမတ္မတ္ရပ္ေနတဲ့သူကေတာ့ Maya ျဖစ္ပါတယ္... သူမဟာ အသက္ ၄၀ ရွိၿပီး ၁၂ ႏွစ္အရြယ္ သားတစ္ေယာက္ရဲ့ အေမလည္းျဖစ္ပါတယ္... သူမရဲ့ခင္ပြန္းကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့တစ္ႏွစ္ကပဲ လူ႔ေလာကႀကီးကေန စြန္႔ခြာသြားခဲ့ပါၿပီ... သူမဟာ ဒီဘူတာရံုေလးရဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာ အမ်ိဳးသမီးအထမ္းသမားလည္းျဖစ္ပါတယ္...

သူမဟာ ေတာင္းရမ္းၿပီး.. ေခ်းငွားၿပီး.. ဒါမွမဟုတ္ ခုိးယူၿပီး ေနမယ့္အစား ခရီးသည္ေတြရဲ့ အိတ္ေတြကို ေခါင္းေပၚမွာရြက္ၿပီး ဂုဏ္သိကၡာရွိရွိ ျခစ္ျခဳတ္ေနထုိင္ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ဖုိ႔ကိုပဲ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ပါတယ္...

Maya ဟာ အေၾကြးေငြ ရူပီးသိန္းဂဏန္းေလာက္ကိုလည္း ထမ္းပိုးထားရပါေသးတယ္.. သူမရဲ့အမ်ိဳးသားျဖစ္သူ Ram Kumar ဟာ အထမ္းသမားအလုပ္ကုိ က်န္းမာေရးအေျခအေနအရ အနားေပးခံရခ်ိန္ထိ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္လုပ္လာခဲ့ပါတယ္.. Kumar ေသဆံုးတဲ့အခါမွာ မီးရထားအာဏာပုိင္ေတြက Maya ကို Kumar ရဲ့ေနရာမွာ အလုပ္ဝင္လုပ္ဖို႔ ကမ္းလွမ္းခဲ့ပါတယ္.. သူမက မဆုိင္းမတြလက္ခံခဲ့ပါတယ္...

"ကၽြန္မဘဝရပ္တည္မႈအတြက္ ေတာင္းရမ္းမစားခ်င္သလို ကၽြန္မေယာက်္ားေက်ာရုိးေဝဒနာအတြက္ ကုသမႈကုန္က်စရိတ္ အေၾကြးေတြအတြက္လည္း မေတာင္းပန္ခ်င္ပါဘူး... တကယ္ေတာ့ မိန္းမတစ္ေယာက္အတြက္ ခရီးသည္ေတြေနာက္ကိုအေျပးအလႊားလိုက္ဖုိ႔နဲ႔ လူေတြရဲ့ ေထ့ေငါ့ေျပာဆုိတာေတြကို သည္းခံႏုိင္ဖို႔မလြယ္ကူတဲ့ အလုပ္တစ္ခုပါပဲ... ဒါေပမဲ့ ကၽြန္မသားအတြက္ ဒီအလုပ္ကိုလုပ္ဖို႔ ကၽြန္မဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္..." လုိ႔ Maya ကေျပာပါတယ္...

ဒီအလုပ္ဟာ အလြန္ခက္ခဲပင္ပန္းတဲ့ ၁၂ နာရီအလုပ္ျဖစ္ပါတယ္... မနက္ ၅ နာရီကေန ညေန ၅ နာရီအထိ အလုပ္လုပ္ရပါတယ္... ဘူတာရံုပုိင္နဲ႔ ေဒသဆုိင္ရာရထားမန္ေနဂ်ာတုိ႔ရဲ့ အဆုိအရ သူမဟာ ေဒလီၿမိဳ႕ေျမာက္ပုိင္းမွာရွိတဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာ အထမ္းသမားအမ်ိဳးသမီးလို႔လည္းသိရပါတယ္...

သူမဟာ အရွက္တရားအစား ဂုဏ္သိကၡာကိုေရြးခ်ယ္ခဲ့ပါတယ္... လြယ္လင့္တကူ ေတာင္းရမ္းစားေသာက္မဲ့အစား ေက်ာေကာ့ေအာင္ပင္ပန္းလွတဲ့ အထမ္းသမားအလုပ္ကိုေရြးခ်ယ္ခဲ့ပါတယ္... ဒီအမ်ိဳးသမီးရဲ့ မာေက်ာခုိင္မာတဲ့စိတ္ဓာတ္ကို ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အေလးအျမတ္ျပဳၾကပါစို႔....

(ျမန္မာႏုိင္ငံမွာလည္း ဒီလုိ သတၱိရွိ သိကၡာရွိတဲ့ မိန္းကေလးေတြအမ်ားႀကီးေတြ႔ရပါတယ္... ဆင္းရဲပင္ပန္းေပမဲ့ ရိုးသားတဲ့ဘဝမွာပဲ ရုန္းကန္ရွင္သန္ေနၾကပါတယ္... ဒီလုိမိန္းကေလးမ်ိဳးေတြကိုလည္း တတ္ႏုိင္သေလာက္ ေလးစားေစာင့္ေရွာက္သင့္ပါတယ္...)
----------------------------------------------------------------
Ref: Only an Engineering Student can understand the value of study on Last Night
Re-Post By ACM 9-3-2013
ေအးခ်မ္းမြန္ Credit to >> ႏႈိင္းရင့္ေႏြ<< Thank
ဂုဏ္သိကၡာ.. သတၱိနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္တန္ဖိုးထားမႈ
----------------------------------------------------------------
ႏႈိင္းရင့္ေႏြမွတင္ဆက္သည္...
https://www.facebook.com/hnaingyintnway
----------------------------------------------------------------
ဘူတာရံုငယ္ေလးတစ္ခုမွာ မားမားမတ္မတ္ရပ္ေနတဲ့သူကေတာ့ Maya ျဖစ္ပါတယ္... သူမဟာ အသက္ ၄၀ ရွိၿပီး ၁၂ ႏွစ္အရြယ္ သားတစ္ေယာက္ရဲ့ အေမလည္းျဖစ္ပါတယ္... သူမရဲ့ခင္ပြန္းကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့တစ္ႏွစ္ကပဲ လူ႔ေလာကႀကီးကေန စြန္႔ခြာသြားခဲ့ပါၿပီ... သူမဟာ ဒီဘူတာရံုေလးရဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာ အမ်ိဳးသမီးအထမ္းသမားလည္းျဖစ္ပါတယ္...

သူမဟာ ေတာင္းရမ္းၿပီး.. ေခ်းငွားၿပီး.. ဒါမွမဟုတ္ ခုိးယူၿပီး ေနမယ့္အစား ခရီးသည္ေတြရဲ့ အိတ္ေတြကို ေခါင္းေပၚမွာရြက္ၿပီး ဂုဏ္သိကၡာရွိရွိ ျခစ္ျခဳတ္ေနထုိင္ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ဖုိ႔ကိုပဲ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ပါတယ္... 

Maya ဟာ အေၾကြးေငြ ရူပီးသိန္းဂဏန္းေလာက္ကိုလည္း ထမ္းပိုးထားရပါေသးတယ္.. သူမရဲ့အမ်ိဳးသားျဖစ္သူ Ram Kumar ဟာ အထမ္းသမားအလုပ္ကုိ က်န္းမာေရးအေျခအေနအရ အနားေပးခံရခ်ိန္ထိ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္လုပ္လာခဲ့ပါတယ္.. Kumar ေသဆံုးတဲ့အခါမွာ မီးရထားအာဏာပုိင္ေတြက Maya ကို Kumar ရဲ့ေနရာမွာ အလုပ္ဝင္လုပ္ဖို႔ ကမ္းလွမ္းခဲ့ပါတယ္.. သူမက မဆုိင္းမတြလက္ခံခဲ့ပါတယ္...

"ကၽြန္မဘဝရပ္တည္မႈအတြက္ ေတာင္းရမ္းမစားခ်င္သလို ကၽြန္မေယာက်္ားေက်ာရုိးေဝဒနာအတြက္ ကုသမႈကုန္က်စရိတ္ အေၾကြးေတြအတြက္လည္း မေတာင္းပန္ခ်င္ပါဘူး... တကယ္ေတာ့ မိန္းမတစ္ေယာက္အတြက္ ခရီးသည္ေတြေနာက္ကိုအေျပးအလႊားလိုက္ဖုိ႔နဲ႔ လူေတြရဲ့ ေထ့ေငါ့ေျပာဆုိတာေတြကို သည္းခံႏုိင္ဖို႔မလြယ္ကူတဲ့ အလုပ္တစ္ခုပါပဲ... ဒါေပမဲ့ ကၽြန္မသားအတြက္ ဒီအလုပ္ကိုလုပ္ဖို႔ ကၽြန္မဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္..." လုိ႔ Maya ကေျပာပါတယ္...

ဒီအလုပ္ဟာ အလြန္ခက္ခဲပင္ပန္းတဲ့ ၁၂ နာရီအလုပ္ျဖစ္ပါတယ္... မနက္ ၅ နာရီကေန ညေန ၅ နာရီအထိ အလုပ္လုပ္ရပါတယ္... ဘူတာရံုပုိင္နဲ႔ ေဒသဆုိင္ရာရထားမန္ေနဂ်ာတုိ႔ရဲ့ အဆုိအရ သူမဟာ ေဒလီၿမိဳ႕ေျမာက္ပုိင္းမွာရွိတဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာ အထမ္းသမားအမ်ိဳးသမီးလို႔လည္းသိရပါတယ္...

သူမဟာ အရွက္တရားအစား ဂုဏ္သိကၡာကိုေရြးခ်ယ္ခဲ့ပါတယ္... လြယ္လင့္တကူ ေတာင္းရမ္းစားေသာက္မဲ့အစား ေက်ာေကာ့ေအာင္ပင္ပန္းလွတဲ့ အထမ္းသမားအလုပ္ကိုေရြးခ်ယ္ခဲ့ပါတယ္... ဒီအမ်ိဳးသမီးရဲ့ မာေက်ာခုိင္မာတဲ့စိတ္ဓာတ္ကို ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အေလးအျမတ္ျပဳၾကပါစို႔....

(ျမန္မာႏုိင္ငံမွာလည္း ဒီလုိ သတၱိရွိ သိကၡာရွိတဲ့ မိန္းကေလးေတြအမ်ားႀကီးေတြ႔ရပါတယ္... ဆင္းရဲပင္ပန္းေပမဲ့ ရိုးသားတဲ့ဘဝမွာပဲ ရုန္းကန္ရွင္သန္ေနၾကပါတယ္... ဒီလုိမိန္းကေလးမ်ိဳးေတြကိုလည္း တတ္ႏုိင္သေလာက္ ေလးစားေစာင့္ေရွာက္သင့္ပါတယ္...)
----------------------------------------------------------------
Ref: Only an Engineering Student can understand the value of study on Last Night
Re-Post By ACM 9-3-2013
ေအးခ်မ္းမြန္ Credit to >> ႏႈိင္းရင့္ေႏြ<< Thank

0 comments:

Post a Comment